Депрессия - Владимир Кузьмин

Я не хочу стать самоубийцей,

Ведь я не принадлежу себе.

Прости меня, что я хотел забыться

И тихо покориться судьбе.

А жизнь моя — игра без правил,

И я всё пытаюсь свести вничью.

Прости меня, что я бояться заставил

За жизнь за слепую свою.

Депрессия…

Наверное, каждый человек испытал это чувство,

Когда нет ничего впереди,

Когда на душе так темно и пусто —

Вот-вот упадешь, того и гляди.

Но я не хочу лежать на асфальте,

Вызывая отвращение и страх,

Или полумертвым на больничной кровати,

Излучая холод и мрак!

Депрессия…

Я не хочу доставить ненужные хлопоты.

И лучше просто забыть меня.

Я знаю, кто-то будет умирать от хохота,

Хрустальным бокалом звеня.

Но мне всё равно, кто будет рядом.

Когда будет всё равно.

Вино моей жизни наполняется ядом,

И я выпиваю это вино.

Депрессия…

Ik wil niet suïcidaal zijn

Omdat ik niet van mezelf ben.

Vergeef me dat ik wilde vergeten

En zich stilletjes aan het lot onderwerpen.

En mijn leven is een spel zonder regels

En ik probeer alles te tekenen.

Vergeef me dat ik me bang heb gemaakt

Voor mijn blinde leven.

Depressie…

Waarschijnlijk heeft iedereen dit gevoel wel eens ervaren,

Als er niets in het verschiet ligt

Wanneer de ziel zo donker en leeg is -

Je staat op het punt te vallen, kijk daar eens naar.

Maar ik wil niet op het asfalt liggen,

Het veroorzaken van afschuw en angst,

Of halfdood in een ziekenhuisbed

Uitstralende kou en duisternis!

Depressie…

Ik wil geen onnodige problemen veroorzaken.

En het is beter om mij gewoon te vergeten.

Ik weet dat er iemand zal sterven van het lachen

Klinkend kristalglas.

Maar het kan me niet schelen wie de volgende is.

Wanneer het niet uitmaakt.

De wijn van mijn leven is gevuld met vergif

En ik drink deze wijn.

Depressie…