Да, я тебя любил - Владимир Кузьмин

Да, я тебя любил, но не хватило сил

Мне ждать того, что так недоставало.

Любви неистовства тепла и волшебства,

Любви твоей всегда мне было мало.

Любовь твоя странна, холодная луна

Меня порой нежнее согревала.

Ты говоришь — люблю, но я не чувствую,

Любви твоей всегда мне было мало.

Прощай звезда моя неповторимая,

Неизлечимая тоска моя устала.

Быть может кто-нибудь укажет верный путь

И я найду, чего мне не хватало.

Проигрыш.

Я верю, что душа моя ещё дыша

Найдёт сестру, которая б желала

В объятия упасть, в безумие и страсть,

Которых мне с тобою не хватало.

Но я тебя люблю, ночами я не сплю,

Я верю в чудо и я точно знаю.

Что ты придешь ко мне, всё будет, как во сне,

Я очень жду тебя, моя родная.

И запоёт душа предчувствием дыша,

Ты скажешь нежно — как я без тебя устала.

В объятья упадешь, и радость обретешь,

И мы наёдем всё то, чего нам не хватало.

Ja, ik hield van je, maar ik had de kracht niet

Ik wacht op wat zo ontbrak.

Liefde woede van warmte en magie,

Jouw liefde is nooit genoeg voor mij geweest.

Jouw liefde is vreemd, koude maan

Soms hield het me warm.

Je zegt - ik hou van je, maar ik voel niet

Jouw liefde is nooit genoeg voor mij geweest.

Vaarwel, mijn unieke ster,

Mijn ongeneeslijke verlangen is moe.

Misschien wijst iemand de juiste weg

En ik zal vinden wat ik miste.

Verliezen.

Ik geloof dat mijn ziel nog ademt

Zoek een zus die graag zou willen

Val in de armen, in waanzin en passie,

Wat ik bij jou heb gemist.

Maar ik hou van je, ik slaap 's nachts niet,

Ik geloof in wonderen en ik weet het zeker.

Dat je naar mij komt, alles zal zijn als in een droom,

Ik wacht echt op je, mijn liefste.

En de ziel zal zingen met een voorgevoel van ademen,

Je zult zachtjes zeggen - hoe moe ik ben zonder jou.

Je zult in de armen vallen en je zult vreugde vinden,

En we zullen alles vinden wat we misten.