730 дней в году - Владимир Кузьмин

Помнишь наши встречи под луной?

Ты шептала, что со мной

Было так спокойно и легко,

Мы летали высоко.

Но что-то вдруг случилось

Где-то там на небесах,

И ты со мной простилась

Со слезами на глазах.

Где же ты любовь моя?

Где же ты любимая?

Без тебя я пропаду.

Ты вернись любовь моя,

Улыбнись любимая,

Ты знаешь, я люблю тебя

730 дней в году.

Слышишь, ты в душе моей одна,

Светят солнце и луна,

Ярче, если рядом ты со мной,

Я живу тобой одной.

Я так устал не верить в счастье,

Жить в тревожном сне,

Прошу скорее возвращайся

Навсегда ко мне.

Где же ты любовь моя?

Где же ты любимая?

Без тебя я пропаду.

Ты вернись любовь моя,

Улыбнись любимая,

Ты знаешь, я люблю тебя

730 дней в году.

Где же ты любовь моя?

Где же ты любимая?

Без тебя я пропаду.

Ты вернись любовь моя,

Улыбнись любимая,

Ты знаешь, я люблю тебя

730 дней в году.

Herinner je je onze ontmoetingen onder de maan nog?

Je fluisterde dat met mij

Het was zo rustig en gemakkelijk

We vlogen hoog.

Maar er gebeurde plotseling iets

Ergens daar in de hemel

En je zei vaarwel tegen mij

Met tranen in zijn ogen.

Waar ben je mijn liefste?

Waar ben je, geliefde?

Ik zal verloren zijn zonder jou.

Kom terug mijn liefste

Glimlach, schat

Je weet dat ik van je hou

730 dagen per jaar.

Hoor, je bent alleen in mijn ziel,

De zon en de maan schijnen,

Helderder als je naast me bent,

Ik woon bij jou alleen.

Ik ben het zo zat om niet in geluk te geloven,

Leef in een verontrustende droom

Kom snel terug

Voor altijd voor mij.

Waar ben je mijn liefste?

Waar ben je, geliefde?

Ik zal verloren zijn zonder jou.

Kom terug mijn liefste

Glimlach, schat

Je weet dat ik van je hou

730 dagen per jaar.

Waar ben je mijn liefste?

Waar ben je, geliefde?

Ik zal verloren zijn zonder jou.

Kom terug mijn liefste

Glimlach, schat

Je weet dat ik van je hou

730 dagen per jaar.