Медсестра Анюта - Владимир Нечаев

Эту встречу и тот зимний вечер

Не забыть ни за что, никогда.

Дул холодный, порывистый ветер,

Замерзала во фляге вода.

Был я ранен, и капля за каплей

Кровь горячая стыла в снегу.

Наши близко, но силы иссякли,

И не страшен я больше врагу.

Мне столетьем казалась минута,

Шел по-прежнему яростный бой.

Медсестра дорогая Анюта

Подползла, прошептала: «Живой».

Оглянись, посмотри на Анюту,

Докажи, что ты парень-герой.

Не сдавайся ты смертушке лютой —

Посмеемся над нею с тобой.

И взвалила на девичьи плечи,

И во фляге согрелась вода.

Этой встречи и тот зимний вечер

Не забыть ни за что, никогда.

Deze ontmoeting en die winteravond

Vergeet voor niets, nooit.

Er waaide een koude, gure wind,

Het water bevroor in de fles.

Ik was gewond, en druppel voor druppel

Heet bloed bevroor in de sneeuw.

De onze zijn dichtbij, maar de krachten zijn uitgeput,

En ik ben niet langer bang voor de vijand.

Een minuut leek me een eeuw,

Er was nog een felle strijd gaande.

Verpleegkundige lieve Anyuta

Ze kroop omhoog en fluisterde: 'Levend.'

Kijk om je heen, kijk naar Anyuta,

Bewijs dat je een held bent.

Geef je felle dood niet op -

Laten we er samen met jou om lachen.

En leg het op de schouders van het meisje,

En het water warmde op in de kolf.

Deze ontmoeting en die winteravond

Vergeet voor niets, nooit.