Mørkredd - Vinni

Sov så godt, min lille venn

Til solen stiger opp igjen

Og når du våkner opp til den

Er jeg igjen hoes deg

Det er som om noen har skrudd av lyset

Det svarte mørket brer seg over sinn og psyke

Og alle mine minner, de betyr no fint lite

Nå som alle disse sinnssyke innfall har blitt virkelige

Det kommer drømmer og tar meg

Her kommer søvnen, så jeg løper en annen vei

Et jævla stabeist, fetter’n til døden

Han vil ha meg til å svette, så jeg svarer’n med røde kinn

Står fort på døra og dem har med seg pøsen

Gamle kara sier «Hør 'a, kom deg ut av kuvøsen»

For det kan fort være over

Og tenk på alt som du går glipp av mens du sover

Er jeg den eneste som er?

Jeg dør i drømmene jeg har

høyere til noe å falle fra

Er jeg den eneste som er?

Jeg dør i drømmene jeg har

Jeg har et monster under senga mi som tapper meg for energi

Spenna renner ut fra mine hender til det brenner

Jeg kan’kke sove nå, så spøkelsene stemmer i

Det går mot nok en våkenatt i mørket så uendelig

Så nå venter vi til jorda som spinner

Skal snu seg rundt og nok en gang snu seg mot sola som skinner

Men det er nå vi begynner, og der står våre synder sammen

Bråket stilner er det godt med sovepiller

Før jeg forsvinner inn i ting jeg ikke ser, og

Tingene jeg finner gir meg lyst til å drikke mer

Sitter fast i shit som ganske sikker ikke skjer

Mens alle skikkelsene sitter der og ler

Her kommer natta, her er mørket

Langsomme skritt i en endeløs ørken

Så si til mamma jeg er’kke hjemme med det første

For kara han er sammen med er tørste

Så helt til solskinnet tørker

Svetten og noen bloddråper sammen i et mønster

Så si til sønnen min at fatter’n må fly

Og så ses vi der igjen ved daggry

Er jeg den enste som er?

Er jeg den eneste som er?

Slaap lekker, mijn kleine vriend

Tot de zon weer opkomt

En als je er wakker van wordt

Ben ik weer schoffel je

Het is alsof iemand het licht heeft uitgedaan

De zwarte duisternis verspreidt zich over geest en psyche

En al mijn herinneringen, die betekenen nu heel weinig

Nu al deze krankzinnige grillen werkelijkheid zijn geworden

Dromen komen en nemen me mee

Hier komt slaap, dus ren ik een andere kant op

Een verdomde stafmedewerker, neef tot de dood

Hij wil dat ik zweet, dus antwoord ik met rode wangen

Snel voor de deur staan ​​en ze hebben de tas bij zich

Oude kara zegt "Luister, ga uit de couveuse"

Want het kan snel voorbij zijn

En denk aan alles wat je mist terwijl je slaapt

Ben ik de enige die dat is?

Ik sterf in de dromen die ik heb

hoger naar iets om vanaf te vallen

Ben ik de enige die dat is?

Ik sterf in de dromen die ik heb

Ik heb een monster onder mijn bed dat mijn energie opslokt

De spanning stroomt uit mijn handen totdat het brandt

Ik kan nu niet slapen, dus de geesten zijn het daarmee eens

Het is op weg naar een nieuwe nacht wakker in de duisternis zo eindeloos

Dus nu wachten we op de draaiende aarde

Zal zich omdraaien en opnieuw de stralende zon onder ogen zien

Maar het is nu dat we beginnen, en daar staan ​​onze zonden samen

Het geluid wordt zachter, het is goed met slaappillen

Voordat ik verdwijn in dingen die ik niet zie en

De dingen die ik vind, zorgen ervoor dat ik meer wil drinken

Vastzitten in stront dat is vrij zeker dat het niet gebeurt

Terwijl alle figuren daar zitten en lachen

Hier komt de nacht, hier komt de duisternis

Trage stappen in een eindeloze woestijn

Dus vertel mama dat ik niet meteen thuis ben

Omdat de kara waar hij bij is dorst heeft

Dus tot de zon opdroogt

Het zweet en een paar druppels bloed vormen samen een patroon

Dus vertel mijn zoon dat mijn oom moet vliegen

En dan zien we je daar weer bij zonsopgang

Ben ik de enige die dat is?

Ben ik de enige die dat is?