Запретная зона - Виктор Петлюра

На холму невысоком стоит крест-одиночка его женщина нежно прижимает к груди.

Пред тобой не икона, мама, а запретная зона, мама, и на вышке все тот же с

карабином чекист.

Это было весною, в зеленеющем мае, когда семь заключенных с под конвоя ушли.

На седьмом километре их стравили собакам и раздетых по пояс на расстрел повели.

Их поставили к стенке, развернули спинами, грянул залп автоматный, и упали они.

И по трупам холодным, как по тряпкам негодным, разрядив автоматы,

семь чекистов прошли.

И по трупам холодным, как по тряпкам негодным, разрядив автоматы,

семь чекистов прошли.

На холму невысоком стоит крест-одиночка его женщина нежно прижимает к груди.

Пред тобой не икона, мама, а запретная зона, мама, и на вышке все тот же с

карабином чекист.

Пред тобой не икона, мама, а запретная зона, мама, и на вышке все тот же с

карабином чекист.

Op een lage heuvel staat een enkel kruis; een vrouw drukt het zachtjes tegen haar borst.

Voor jou is het geen icoon, mam, maar een beperkt gebied, mam, en op de toren is het allemaal hetzelfde

Chekist karabijn.

Het was in de lente, in de groene mei, toen zeven gevangenen onder begeleiding vertrokken.

Bij de zevende kilometer werden ze tegen de honden aangezet en ontbloot tot aan het middel meegenomen om te worden doodgeschoten.

Ze zetten ze tegen de muur, draaiden zich om, een automatisch salvo vuurde af en ze vielen.

En over de koude lijken, zoals over onbruikbare vodden, het lossen van machinegeweren,

zeven Chekisten geslaagd.

En over de koude lijken, zoals over onbruikbare vodden, het lossen van machinegeweren,

zeven Chekisten geslaagd.

Op een lage heuvel staat een enkel kruis; een vrouw drukt het zachtjes tegen haar borst.

Voor jou is het geen icoon, mam, maar een beperkt gebied, mam, en op de toren is het allemaal hetzelfde

Chekist karabijn.

Voor jou is het geen icoon, mam, maar een beperkt gebied, mam, en op de toren is het allemaal hetzelfde

Chekist karabijn.