Слезы матушки - Виктор Петлюра

Слезы матушки его по ресницам

Переполнят океан по крупицам,

Дома ей одной никак не сидится,

Снова поезда выходит встречать.

Вот он выйдет из седьмого вагона,

В сапогах, при орденах и погонах,

Вспыхнут щеки у соседских девчонок,

Будет повод корешам погулять.

Кореша его ребята известно,

Им вина попить всегда интересно,

Затянуть о дружбе старую песню,

О прохожих кулаки почесать,

Он сойдет с вагона, из ресторана,

С чемоданом да отцовским баяном,

И пойдет у них стакан за стаканом,

Жизнь солдатскую свою вспоминать.

Он сойдет с вагона, из ресторана,

С чемоданом да отцовским баяном,

И пойдет у них стакан за стаканом,

Жизнь солдатскую свою вспоминать.

А невеста целовать будет жарко

Не за шмотки дорогие, подарки,

Не за тачку да крутую подачку,

А за цвет его глаз голубых…

Он появится в полном параде,

Скажет: Плакать, любимая, хватит,

Ты меня прости за все, Бога ради,

Да позволь из губ напиться твоих!

Он появится в полном параде,

Скажет: Плакать, любимая, хватит,

Ты меня прости за все, Бога ради,

Да позволь из губ напиться твоих!

Его младшая сеструха — заноза

Тянет с другом анашу паровозом,

Вечерами пропадает, стервоза,

В иномарках с деловой шелупней.

Он придет, он скажет: Здравствуй, сестрица!

Так вести себя совсем не годится.

Всыплю так — всем будет больно садиться —

Посиди, сестренка, что ли со мной…

Он придет, он скажет: Здравствуй, сестрица!

Так вести себя совсем не годится.

Всыплю так — всем будет больно садиться —

Посиди, сестренка, что-ли со мной…

Скорый поезд, две минуты стоянка,

Кому фарт, кому гнилая подлянка,

Эх судьба, колода карт для цыганки,

Передернет, проведет простаков…

Возвратился он багажным вагоном,

Красной звездочкой во лбу коронован,

Как кораблик, по борту оцинкован,

Вечный путь по морю маминых слез.

Эх, Россия, то ли мать, то ль волчица,

Чем успел он пред тобой провиниться?

Тишина, лишь мимо кладбища мчится

Мерседес для генеральских сынков.

Tranen van zijn moeder op zijn wimpers

Zal de oceaan beetje bij beetje vullen,

Ze kan niet alleen thuis zitten,

Opnieuw komen de treinen naar buiten om elkaar te ontmoeten.

Hier stapt hij uit de zevende auto,

In laarzen, met orders en epauletten,

De wangen van de buurmeisjes zullen opvlammen,

Er zal een reden zijn voor de homies om een ​​wandeling te maken.

homie zijn jongens weten

Ze zijn altijd geïnteresseerd in het drinken van wijn,

Sleep het oude lied over vriendschap,

Kras met je vuisten over voorbijgangers,

Hij stapt uit het rijtuig, uit het restaurant,

Met een koffer en een vaders knopaccordeon,

En ze zullen glas na glas gaan,

Denk aan het leven van je soldaat.

Hij stapt uit het rijtuig, uit het restaurant,

Met een koffer en een vaders knopaccordeon,

En ze zullen glas na glas gaan,

Denk aan het leven van je soldaat.

En de bruid zal heet kussen

Niet voor dure kleding, cadeaus,

Niet voor een kruiwagen, maar een coole aalmoes,

En voor de kleur van zijn blauwe ogen...

Hij zal in volle parade verschijnen,

Hij zal zeggen: Huil, mijn liefste, dat is genoeg,

Vergeef me alles, in godsnaam,

Ja, laat me van je lippen drinken!

Hij zal in volle parade verschijnen,

Hij zal zeggen: Huil, mijn liefste, dat is genoeg,

Vergeef me alles, in godsnaam,

Ja, laat me van je lippen drinken!

Zijn kleine zusje is een splinter

Trekt marihuana met een vriend door een stoomlocomotief,

In de avond verdwijnt, teef,

In buitenlandse auto's met zakelijke kaften.

Hij zal komen, hij zal zeggen: Hallo zuster!

Dit is niet de manier om je te gedragen.

Ik zal het zo schenken - het zal iedereen pijn doen om te gaan zitten -

Ga zitten, zusje, wat is er mis met mij...

Hij zal komen, hij zal zeggen: Hallo zuster!

Dit is niet de manier om je te gedragen.

Ik zal het zo schenken - het zal iedereen pijn doen om te gaan zitten -

Ga zitten, zuster, is het iets met mij...

Snelle trein, twee minuten parkeren,

Wie heeft geluk, wie is een rotte schurk,

Oh lot, een pak kaarten voor een zigeuner,

Hij zal vervormen, hij zal de onnozelen leiden ...

Hij keerde terug in een bagagewagen,

Gekroond met een rode ster op het voorhoofd,

Als een boot, aan boord gegalvaniseerd,

Eeuwige reis langs de zee van moeders tranen.

Euh, Rusland, of een moeder, of een wolvin,

Wat heeft hij je kunnen aandoen?

Stilte, raast alleen langs de begraafplaats

Mercedes voor de zonen van de generaal.