Родителям - Виктор Петлюра

В деревеньке маленькой, в доме на окраине

Печь давно натоплена, и готов обед,

Но обедать старые не спешат хозяева,

Сына ждут любимого, а его все нет.

Год за годом тянется, он не возвращается,

И сердца родителей извелись тоской.

Вечерами зимними часто им мечтается,

Что приедет в гости он с сыном и женой.

Но только где-то там по белому свету

Парнишечку носит воровская судьба.

Удача шальная, наколка блатная,

Сегодня — малина, а завтра — тюрьма.

По весне черемуха расцветет душистая,

И в саду украдкою матушка всплакнет.

Говорил, устроился, на работу чистую…

Но вестей от сыночки нет который год.

Но только где-то там по белому свету

Облавы гоняют лихого вора.

Удача шальная, наколка блатная,

Еще раз хотя бы дожить до утра.

И ночами долгими письмецо затертое

Вот уже в который раз вновь отец прочтет:

Я приеду к празднику, мое слово твердое!

-

Обещанью этому уж десятый год.

Но только где-то там по белому свету

Его неприкаянно бродит душа

Удача шальная, наколка блатная

От пули свинцовой его не спасла.

В деревеньке маленькой, в доме на окраине

Печь давно натоплена, и готов обед,

Сына ждут родимого старые хозяева,

Свидеться надеются, а его все нет.

Но только где-то, там на краешке света

Крест покосившийся в поле стоит.

Землица сырая, и никто не узнает,

Что в этой могиле давно он лежит.

In een klein dorp, in een huis aan de rand van de plaats

De kachel heeft lang gestookt, en het avondeten is klaar,

Maar de oude eigenaren hebben geen haast om te dineren,

Ze wachten op hun geliefde zoon, maar hij wordt nog steeds vermist.

Jaar na jaar sleept hij voort, hij keert niet terug,

En de harten van de ouders waren uitgeput van verlangen.

Op winteravonden droomt hij vaak

Dat hij met zijn zoon en vrouw op bezoek zal komen.

Maar alleen ergens in de wereld

De jongen wordt gedragen door het lot van een dief.

Geluk is gek, een dieventattoo,

Vandaag - frambozen, en morgen - gevangenis.

In het voorjaar bloeien geurige vogelkers,

En in de tuin zal moeder heimelijk huilen.

Hij zei, kreeg een baan, een schone baan...

Maar er is al jaren geen nieuws van mijn zoon.

Maar alleen ergens in de wereld

Invallen achtervolgen een onstuimige dief.

Geluk is gek, een dieventattoo,

Nogmaals, leef in ieder geval tot de ochtend.

En 's nachts, een versleten brief

Voor de zoveelste keer zal mijn vader nog eens voorlezen:

Ik zal naar de vakantie komen, mijn woord is vast!

-

Dat beloof ik voor het tiende jaar.

Maar alleen ergens in de wereld

Zijn ziel dwaalt rusteloos rond

Geluk is gek, dieven tattoo

Redde hem niet van een loden kogel.

In een klein dorp, in een huis aan de rand van de plaats

De kachel heeft lang gestookt, en het avondeten is klaar,

De oude eigenaren wachten op de zoon,

Ze hopen elkaar te zien, maar hij is er niet.

Maar alleen ergens, daar aan de rand van de wereld

Het kruis leunt in het veld.

De aarde is vochtig en niemand zal het weten

Dat hij al heel lang in dit graf ligt.