Колдовство - Валерий Ободзинский

Твои глаза как два тумана,

Как два прыжка из темноты.

Каким путем, каким обманом

В двадцатый век прокралась ты?

Hаворожив лиху беду мне,

Возникла ты средь бела дня,

И понял я, что ты колдунья

Тобою околдован я!

(вариант: И что пропал навеки я!)

Всё решилось проще бы, проще бы, проще бы

Триста лет назад иль, может, даже сто!

За одни глаза тебя сожгли б на площади

Потому что это- колдовство!

Все чаще мне ночами снится

Далекий век, где ты жила.

Там на снегу толпа тесниться,

И на костре кипит смола.

Гул голосов как гул прибоя,

И воронье кричит, кружа.

И на костре горит с тобою

Моя безвинная душа!

Всё решилось проще бы, проще бы, проще бы

Триста лет назад иль, может, даже сто!

За одни глаза тебя сожгли б на площади

Потому что это- колдовство!

И никуда теперь не деться —

Бежать что толку от судьбы?

Двадцатый век не знает средства

От колдовства и ворожбы.

И город вдруг исчез бетонный

Бреду, как в сказочных лесах,

И вновь тону в твоих бездонных,

В твоих загадочных глазах!

Всё решилось проще бы, проще бы, проще бы

Триста лет назад иль может даже сто!

За одни глаза тебя сожгли б на площади

Потому что это колдовство!!!

Je ogen zijn als twee wolken

Als twee sprongen uit het donker.

Op welke manier, welk bedrog?

Ben je de twintigste eeuw binnengeslopen?

Behekst ons onstuimig ongeluk,

Je verscheen op klaarlichte dag,

En ik realiseerde me dat je een heks bent

Ik ben betoverd door jou!

(optie: En dat ik voor altijd weg was!)

Alles zou gemakkelijker, gemakkelijker, gemakkelijker worden beslist

Driehonderd jaar geleden, of misschien zelfs honderd!

Voor één oog zou je verbrand zijn op het plein

Omdat dit hekserij is!

Steeds vaker droom ik 's nachts

Een verre tijd waarin je leefde.

Daar, in de sneeuw, de menigte menigten,

En teer kookt op het vuur.

Het gebrul van stemmen is als het gebrul van de branding,

En de kraai huilt, cirkelend.

En brandt met jou op de brandstapel

Mijn onschuldige ziel!

Alles zou gemakkelijker, gemakkelijker, gemakkelijker worden beslist

Driehonderd jaar geleden, of misschien zelfs honderd!

Voor één oog zou je verbrand zijn op het plein

Omdat dit hekserij is!

En nu kan ik nergens heen -

Wat heeft het voor zin om voor het lot te vluchten?

De twintigste eeuw kent geen middelen

Van hekserij en waarzeggerij.

En de stad verdween ineens beton

Ik dwaal rond als in sprookjesbossen,

En opnieuw verdrink ik in jouw bodemloze,

In jouw mysterieuze ogen!

Alles zou gemakkelijker, gemakkelijker, gemakkelijker worden beslist

Driehonderd jaar geleden, misschien zelfs honderd!

Voor één oog zou je verbrand zijn op het plein

Omdat het hekserij is!!!