Бродяга-аккордеон - Валерий Леонтьев

Дышала ночь, магнолии в цвету, звезду поймал я в руки на лету

И протяну смеясь, а ты вдруг обожглась об эту неземную красоту.

Нас аромат магнолий опьянял и я тебя так нежно обнимал,

И ночью изумлён звучал аккордеон, даря нам танго полное огня, полное огня.

Припев:

Бродяга-аккордеон, как-будто тоже был влюблён и танго страсти играл нам играл,

нам играл до утра.

Бродяга-аккордеон, лишь он виновен был во всём, он был как сон — сладкий сон,

этот бродяга-аккордеон.

Сводил с ума внезапный звездопад, ты говорила что-то невпопад.

Тебя я целовал и что-то колдовал, твой жаркий и опасный карий взгляд.

Казалось мне, что всё это всерьёз, куда же вдруг исчез весь твой гипноз.

Аккордеон всё пел, как-будто бы хотел продлить мгновение сладких нежных грёз,

нежных грёз.

Припев:

Бродяга-аккордеон, как-будто тоже был влюблён и танго страсти играл нам играл,

нам играл до утра.

Бродяга-аккордеон, лишь он виновен был во всём, он был как сон — сладкий сон,

этот бродяга-аккордеон.

Аккордеон, аккордеон, аккордеон.

Бродяга-аккордеон, лишь он виновен был во всём, он был как сон — сладкий сон,

этот бродяга-аккордеон.

Бродяга-аккордеон, как-будто тоже был влюблён и танго страсти играл нам играл,

нам играл до утра.

Бродяга-аккордеон, лишь он виновен был во всём, он был как сон — сладкий сон,

этот бродяга-аккордеон.

Он был как сон — сладкий сон, этот бродяга-аккордеон.

De nacht ademde, de magnolia's stonden in bloei, ik ving een ster in mijn handen tijdens de vlucht

En ik zal het lachen uitrekken, en je werd plotseling verbrand door deze onaardse schoonheid.

De geur van magnolia's bedwelmde ons, en ik omhelsde je zo teder,

En 's nachts klonk de accordeon verbaasd en gaf ons een tango vol vuur, vol vuur.

Refrein:

De accordeonzwerver, alsof hij ook verliefd was, en speelde de tango van passie voor ons,

we speelden tot de ochtend.

Vagebond-accordeon, alleen was hij schuldig aan alles, hij was als een droom - een zoete droom,

deze zwerver accordeon.

Een plotselinge starfall maakte me gek, je zei iets dat niet op zijn plaats was.

Ik kuste je en toverde iets, je hete en gevaarlijke bruine blik.

Het leek me dat dit allemaal serieus was, waar is al je hypnose ineens verdwenen.

De accordeon bleef zingen, alsof hij het moment van zoete tedere dromen wilde verlengen,

zachte dromen.

Refrein:

De accordeonzwerver, alsof hij ook verliefd was, en speelde de tango van passie voor ons,

we speelden tot de ochtend.

Vagebond-accordeon, alleen was hij schuldig aan alles, hij was als een droom - een zoete droom,

deze zwerver accordeon.

Accordeon, accordeon, accordeon.

Vagebond-accordeon, alleen was hij schuldig aan alles, hij was als een droom - een zoete droom,

deze zwerver accordeon.

De accordeonzwerver, alsof hij ook verliefd was, en speelde de tango van passie voor ons,

we speelden tot de ochtend.

Vagebond-accordeon, alleen was hij schuldig aan alles, hij was als een droom - een zoete droom,

deze zwerver accordeon.

Hij was als een droom - een zoete droom, deze zwerver accordeon.