Судьба - Вадим Мулерман, Арно Бабаджанян

Снега растаяли, весна права,

Я теперь всё стерплю.

Опять по-новому звучат слова

«Я тебя люблю!»

Ты судьба!

И я без милости и щедрости твоей,

Как день без солнца и берёза без ветвей.

Но ты без меня —

Очаг без огня.

Моя судьба!

Войду я солнышком в твоё окно,

Сто веков жить велю.

Мне от судьбы своей бежать смешно, —

Я тебя люблю.

Ты судьба!

И я без милости и щедрости твоей,

Как день без солнца и берёза без ветвей.

Но ты без меня —

Очаг без огня.

Моя судьба!

Говорят, от судьбы не убежишь,

а я чётко прислушиваюсь к стуку своего сердца.

Говорят, от судьбы не убежишь,

а я не собираюсь бежать от тебя.

Не собираюсь, не хочу и не могу.

Ты судьба!

И я без милости и щедрости твоей,

Как день без солнца и берёза без ветвей.

24Но ты без меня —

Очаг без огня.

Моя судьба

De sneeuw is gesmolten, de lente heeft gelijk,

Ik zal nu alles doorstaan.

Woorden klinken weer

"Ik houd van jou!"

Jij bent het lot!

En ik ben zonder uw genade en vrijgevigheid,

Als een dag zonder zon en een berk zonder takken.

Maar jij zonder mij -

Haard zonder vuur.

Mijn lot!

Ik zal de zon in je raam binnengaan,

Ik beveel je om honderd eeuwen te leven.

Het is grappig voor mij om te vluchten voor mijn lot, -

Ik houd van jou.

Jij bent het lot!

En ik ben zonder uw genade en vrijgevigheid,

Als een dag zonder zon en een berk zonder takken.

Maar jij zonder mij -

Haard zonder vuur.

Mijn lot!

Ze zeggen dat je het lot niet kunt ontlopen

en ik luister duidelijk naar het ritme van mijn hart.

Ze zeggen dat je het lot niet kunt ontlopen

en ik ga niet van je weglopen.

Ik ga niet, ik wil niet en ik kan niet.

Jij bent het lot!

En ik ben zonder uw genade en vrijgevigheid,

Als een dag zonder zon en een berk zonder takken.

24Maar zonder mij, jij

Haard zonder vuur.

Mijn lot