Колыбельная сыну - Анна Герман, Арно Бабаджанян

Лег на плечи горных вершин алым шелком закат,

Вновь, к тебе, мой маленький сын, сказки с гор прилетят.

Пусть преданья древней земли гордость в сердце вольют,

Чтоб от дома ты вдали помнил землю свою.

Пусть преданья древней земли гордость в сердце вольют,

Чтоб от дома ты вдали помнил землю свою.

Ты спи, сынок, баю - баю - бай.

Ты спи, сынок, баю - баю - бай.

Ты взлетишь с родного гнезда, словно горный орел.

Только помни, помни всегда, где ты крылья обрел.

И, когда на плечи вершин, новый ляжет закат,

В дом, где будет спать твой сын, сказки с гор прилетят.

И, когда на плечи вершин, новый ляжет закат,

В дом, где будет спать твой сын, сказки с гор прилетят.

Ты спи, сынок, баю - баю - бай.

Ты спи, сынок, баю - баю - бай.

Баю - баю - бай.

Баю - баю - бай.

De zonsondergang lag op de schouders van de bergtoppen met scharlaken zijde,

Nogmaals, voor jou, mijn zoontje, zullen sprookjes uit de bergen vliegen.

Laat de legendes van het oude land trots in het hart gieten,

Zodat je je land ver van huis herinnert.

Laat de legendes van het oude land trots in het hart gieten,

Zodat je je land ver van huis herinnert.

Je slaapt, zoon, doei - doei - doei.

Je slaapt, zoon, doei - doei - doei.

Je vertrekt vanuit je geboortenest als een bergarend.

Onthoud, onthoud altijd waar je je vleugels hebt.

En wanneer op de schouders van toppen een nieuwe zonsondergang zal vallen,

In het huis waar je zoon zal slapen, vliegen sprookjes uit de bergen.

En wanneer op de schouders van toppen een nieuwe zonsondergang zal vallen,

In het huis waar je zoon zal slapen, vliegen sprookjes uit de bergen.

Je slaapt, zoon, doei - doei - doei.

Je slaapt, zoon, doei - doei - doei.

Dag dag dag.

Dag dag dag.