Приснилось мне - Вадим Мулерман, Арно Бабаджанян

Приснилось мне, приснилось мне,

Cнегами полон шар земной,

Кричит метель в моем окне,

И нет тебя со мной.

Приснилось мне, что нет весны,

Кругом — зима-зима, зима,

Глаза домов темным-темны,

В метель ушли дома.

А где весна?

И как же так, не быть весне?

Она в тебе, она звенит во мне,

Такого сна ночной поре я не прощу,

Люблю тебя и наяву ищу.

Приснилось мне, в такую рань

Стучится в дверь, гудит пурга,

Идёт январь, потом февраль,

Несёт свои снега.

Приснилось мне, что нет весны,

Сказала мгла весне: «Не быть!»

Сказала мгла, что мы должны

Любовь свою убить.

Припев, проигрыш и снова припев, последняя стока повторяется раза 3.

Ik droomde, ik droomde

De wereld is vol sneeuw,

De sneeuwstorm schreeuwt in mijn raam,

En je bent niet bij mij.

Ik droomde dat er geen lente was

Rond - winter-winter, winter,

De ogen van de huizen zijn donker, donker,

Ze gingen naar huis in een sneeuwstorm.

Waar is de lente?

En hoe is het om geen lente te zijn?

Ze is in jou, ze klinkt in mij,

Ik zal zo'n droom 's nachts niet vergeven,

Ik hou van je en ik zoek je.

Ik droomde, op zo'n vroeg uur

Klopt op de deur, een sneeuwstorm zoemt,

Januari komt, dan februari

Brengt zijn sneeuw.

Ik droomde dat er geen lente was

De duisternis zei tegen de lente: "Niet te zijn!"

De duisternis zei dat we moeten

Dood je liefde.

Koor, verlies en nog eens refrein, de laatste regel wordt 3 keer herhaald.