На Зелёной горе - Вадим Курылёв

Лучше я пойду послушаю море,

Чем смотреть на эти серые лица

Лучше я пойду потрогаю камни,

И попробую с луной помириться

Чем гадать о том, что может быть будет,

И о том что вроде было когда-то

Не пойти ли на зелёную гору,

Чтоб остаться там и после заката

Припев:

Ночью на зелёной, на горе,

Я сниму одежду и сожгу в костре

Лягу под деревья, листьями укроюсь,

И усну на зелёной горе

Море шепчет свою странную сказку,

А луна над горизонтом застыла,

И пропал последний луч в чёрном небе,

Между звёздами петляя уныло

Я смотрю на эти белые звезды,

Засыпая под древней сосною,

И кружат уже летучие мыши

Над зелёною мой, над горою

Припев.

Ik ga liever naar de zee luisteren,

Kijk dan eens naar deze grijze gezichten

Ik zou liever gaan en de stenen aanraken,

En ik zal proberen vrede te sluiten met de maan

Dan gissen naar wat zou kunnen zijn,

En over wat ooit leek te zijn

Waarom ga je niet naar de groene berg,

Om daar te blijven na zonsondergang

Refrein:

's Nachts op het groen, op de berg,

Ik zal mijn kleren uittrekken en branden in een vuur

Ik zal onder de bomen gaan liggen, ik zal mezelf verbergen met bladeren,

En in slaap vallen op de groene berg

De zee fluistert haar vreemde verhaal

En de maan bevroor boven de horizon,

En de laatste straal in de zwarte lucht verdween,

Triest kronkelend tussen de sterren

Ik kijk naar deze witte sterren

In slaap vallen onder een oude pijnboom,

En er cirkelen al vleermuizen

Boven mijn groen, boven de berg

Refrein.