Свеча на ветру - Вадим Курылёв, Электропартизаны

Память, белая ночь, — отрекись от меня.

Я устал в белизне твоей тихой утробы

Рисовать чёрный профиль медных голов

И любить то, что жить никогда не смогло бы.

Отпусти меня в мир,

Мне так тесно внутри!

Светом чёрной звезды пропаду в океане,

Мне тонуть или плыть — знает ветер дальних скитаний.

А пока мне гореть, как свеча на ветру

На высокой волне у неба на грани…

А пока мне гореть, как свеча на ветру

На высокой волне…

Черно-белые крылья, неоконченный сон

В земляничных полях бессмертным утеха.

То, что наши сердца отслужили своё, —

Для последней любви не большая помеха.

Отпусти меня в мир,

Мне так тесно внутри!

Светом чёрной звезды пропаду в океане,

Мне тонуть или плыть — знает ветер дальних скитаний.

А пока мне гореть, как свече на ветру

На высокой волне у неба на грани.

А пока мне гореть, как свеча на ветру

На высокой волне…

Herinnering, witte nacht, doe afstand van mij.

Ik ben moe in het wit van je stille baarmoeder

Teken een zwart profiel van koperen koppen

En lief te hebben wat nooit zou kunnen leven.

Laat me naar de wereld gaan

Ik ben zo strak van binnen!

Met het licht van een zwarte ster zal ik in de oceaan verdwijnen,

Moet ik zinken of zwemmen - de wind van verre omzwervingen weet het.

Ondertussen brand ik als een kaars in de wind

Op een hoge golf in de buurt van de hemel op de rand ...

Ondertussen brand ik als een kaars in de wind

Op een hoge golf...

Zwart-witte vleugels, een onvoltooide droom

In aardbeienvelden onsterfelijke vreugde.

Dat onze harten die van hen hebben gediend,

Want de laatste liefde is geen grote belemmering.

Laat me naar de wereld gaan

Ik ben zo strak van binnen!

Met het licht van een zwarte ster zal ik in de oceaan verdwijnen,

Moet ik zinken of zwemmen - de wind van verre omzwervingen weet het.

Ondertussen brand ik als een kaars in de wind

Op een hoge golf dichtbij de hemel op de rand.

Ondertussen brand ik als een kaars in de wind

Op een hoge golf...