Hieronder staat de songtekst van het nummer Джин и тоник , artiest - Константин Арбенин, Вадим Курылёв met vertaling
Originele tekst met vertaling
Константин Арбенин, Вадим Курылёв
Вступление: Dm
Он ревновал ее к дождю
И укрывал джинсовой курткой
Ее июневые кудри,
А зонтик прижимал к локтю.
День дожидался темноты,
Жизнь начиналась с середины,
И закрывали магазины
Свои разнузданные1 рты.
Ветра стояли на своем,
Шатая цепь священнодейства,
И пошлое Адмиралтейство
Сдавало ангелов в наем,
Но вместо звезд их берегли
Два добрых духа Джин и Тоник,
И мир, казалось, в них утонет,
Едва дотронувшись земли…
Припев:
А мне казалось,
А мне казалось,
Bbmaj Gm7
Что белая зависть — не грех,
Что черная зависть — не дым.
И мне не писалось,
Мне не писалось,
Мне в эту ночь не писалось, —
Я привыкал быть великим немым.
Он ревновал ее к богам
И прятал под мостом от неба,
А голуби просили хлеба
И разбивались за стаканы.
Плоть несло, и дух опять
Штормил в девятибалльном танце —
От невозможности остаться
До невозможности унять.
И вечер длинных папирос
Линял муниципальным цветом,
И сфинксов он пугал ответом
На каждый каверзный вопрос.
И, видно, не забавы для —
По венам кровь против теченья.
Миг тормозов, развал-схожденье2,
И снова — твердая земля.
Припев:
А мне казалось,
А мне все казалось,
Что белая зависть — не блеф,
Что черная зависть — не дым.
И мне не писалось,
Мне опять не писалось,
Не пелось и не писалось, —
Я привыкал быть великим немым.
И отступил девятый вал,
И растворил свой сахар в дымке…
К стихам, к Довлатову, к «Ордынке"3
Он вдохновенно ревновал,
Но вместо рифм бежали вслед
Два юных сфинкса Джин и Тоник,
И воздух был упрям и тонок,
Впитав рассеянный рассвет.
Intro: Dm
Hij was jaloers op haar vanwege de regen
En bedekt met een spijkerjasje
Haar juni-krullen
En de paraplu werd tegen de elleboog gedrukt.
De dag wachtte op de duisternis
Het leven begon vanuit het midden
En gesloten winkels
Hun ongebreidelde monden.
De wind hield stand
De wankele keten van het priesterschap,
En de vulgaire Admiraliteit
Engelen verhuurd
Maar in plaats van sterren werden ze gekoesterd
Twee goede geesten Gin en Tonic,
En de wereld leek erin te verdrinken,
Nauwelijks de grond raken...
Refrein:
En het leek mij
En het leek mij
Bbmaj Gm7
Die witte afgunst is geen zonde,
Die zwarte jaloezie is geen rook.
En ik heb niet geschreven
ik heb niet geschreven
Ik heb die avond niet geschreven, -
Ik was vroeger een geweldige stomme.
Hij was jaloers op haar vanwege de goden
En verstopte zich onder de brug vanuit de lucht,
En de duiven vroegen om brood
En ze braken voor een bril.
Het vlees werd gedragen, en de geest weer
Stormil in een negenpuntsdans -
Van het onvermogen om te blijven
Tot op het punt van onmogelijkheid om te sussen.
En een avond lange sigaretten
Schuur met gemeentekleur,
En hij liet de sfinxen schrikken met het antwoord
Voor elke lastige vraag.
En blijkbaar niet leuk voor...
Door de aderen, bloed tegen de stroom in.
Even remmen, wieluitlijning2,
En nogmaals - vaste grond.
Refrein:
En het leek mij
En alles leek me
Die witte afgunst is geen bluf,
Die zwarte jaloezie is geen rook.
En ik heb niet geschreven
Ik heb niet meer geschreven
Niet gezongen en niet geschreven, -
Ik was vroeger een geweldige stomme.
En de negende golf trok zich terug,
En loste zijn suiker op in een waas...
Naar gedichten, naar Dovlatov, naar "Ordynka"3
Hij wekte jaloezie op,
Maar in plaats van rijmpjes renden ze achterna
Twee jonge sfinxen Gin en Tonic,
En de lucht was koppig en dun,
Genieten van de verspreide dageraad.
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt