Körper - Udo Lindenberg, Die Prinzen

Jeden Abend um halb eins

Treff' ich sie in der kleinen Bar

Sie spendiert mir einen Drink

Und streichelt sanft mir durch das Haar

Ihre Augen blicken gierig

Und da wird mir wieder klar:

Sie wollen doch immer alle nur das eine —

Meine Hüften, meine Lippen, meine langen, langen Beine

Sie zerrt mich in in Taxi

Nimmt mich mit zu sich nach Haus

Und dann auf dem Flokati

Zieht sie mich langsam aus

Si küsst mich mitten ins Gesicht

Und mir wird heiß und kalt

Und jetzt löscht sie das rote Licht

Und wieder spür' ich die Gewalt

Sie wollen immer, immer, immer, alle, alle nur meinen Körper

Meine Seele wollen sie nicht

Immer, immer, immer, alle, alle nur meinen Körper

Und das ist das, was mir so langsam das Herz bricht

Ja, warum trag' ich vorzugsweise ein so trauriges Gesicht?

Weil: Sie wollen alle immer nur meinen Körper

Meine Seele wollen sie nicht

Elke avond om half twaalf

Ik zal haar ontmoeten in de kleine bar

Ze trakteert me op een drankje

En streelt zachtjes mijn haar

Haar ogen zien er gulzig uit

En dan wordt het me weer duidelijk:

Je wilt altijd maar één ding...

Mijn heupen, mijn lippen, mijn lange, lange benen

Ze sleept me een taxi in

Neem me mee naar huis

En dan op de flokati

Ze kleedt me langzaam uit

Si kust me vierkant in het gezicht

En ik krijg het warm en koud

En nu doet ze het rode licht uit

En weer voel ik het geweld

Ze willen altijd, altijd, altijd, iedereen, iedereen gewoon mijn lichaam

Ze willen mijn ziel niet

Altijd, altijd, altijd, iedereen, iedereen gewoon mijn lichaam

En dat is wat mijn hart begint te breken

Ja, waarom draag ik het liefst zo'n droevig gezicht?

Want: Ze willen altijd alleen mijn lichaam

Ze willen mijn ziel niet