Der einsamste Moment - Udo Lindenberg

Noch drei Minuten bis zum Countdown

Dann wird die Show losgehen

Er hat 'n bisschen weiche Knie und Magendrehen

'ne Lichterflut, ein Menschenmeer, zum Fürchten schön

Ja, den Erfinder höchster Coolness wollen sie sehen

Jetzt fühlt er sich doch sehr allein

Durch die Wolken geht sein Blick

Und er weiß genau: Hermine und Gustav schauen zurück

Sie sind immer dabei

Und außerdem kriegt er die Power von seiner Band

50.000 Leute, doch es ist der einsamste Moment

Später nach der Show, allein im Hotel macht er die Glotze an

Ey, wie lange man sich diesen Wahnsinn noch reinziehen kann

Auf dem Highway to Hell

Der uns langsam in den Abgrund lenkt

Und wieder 1000 Seelen sinnlos in die Luft gesprengt

Und er sieht, der blaue Planet, der wird rot wie Blut

Schlaflos irrt er durch die Gänge

Zwischen Ohnmacht und Wut

Diese Welt ist voll im Arsch, das Inferno draußen brennt

Und er fühlt sich ganz schön hilflos —

In diesem einsamsten Moment

Diesem einsamsten Moment

Seinen alten Kumpel Hoffnung hält er im Arm, so fest er kann

Wir wollten doch die Welt verändern — irgendwann

Und er fragt sich, ob er mit seinen Liedern

Überhaupt was erreichen kann

Wir wollten doch die Welt verändern — irgendwann

Sag mir wann

Nog drie minuten tot het aftellen

Dan begint de show

Hij heeft een beetje zwakke knieën en een maagklachten

Een vloed van lichtjes, een zee van mensen, eng mooi

Ja, ze willen de uitvinder van opperste koelte zien

Nu voelt hij zich erg alleen

Zijn blik gaat door de wolken

En hij weet het precies: Hermine en Gustav blikken terug

Je bent er altijd

En bovendien haalt hij zijn power uit zijn band

50.000 mensen, maar het is het eenzaamste moment

Later na de show, alleen in het hotel, zet hij de televisie aan

Hé, hoe lang kun je jezelf in deze waanzin trekken?

Op de snelweg naar de hel

Leidt ons langzaam de afgrond in

En weer 1000 zielen zinloos opgeblazen

En hij ziet de blauwe planeet rood worden als bloed

Hij dwaalt door de gangpaden zonder slaap

Tussen hulpeloosheid en woede

Deze wereld is naar de klote, het inferno brandt buiten

En hij voelt zich behoorlijk hulpeloos -

In dit eenzaamste moment

Dat eenzaamste moment

Hij houdt zijn oude maat Hoffnung zo stevig mogelijk in zijn armen

We wilden de wereld veranderen - ooit

En hij vraagt ​​zich af of hij bij zijn liedjes is

Alles kan worden bereikt

We wilden de wereld veranderen - ooit

vertel me wanneer