The Housefire - Turnpike Troubadours

I remember smelling smoke, I woke up I was choking

Lorrie grabbed the baby and we made it safe outside

She never missed a note, took a breath and cleared her throat

And wrapped him in a Carhart coat she found out in my ride

Next thing I remember, I was barefoot in December

When I hit the door again it really came alive

That was all she wrote, in a 30 second note

I got out with a photograph and my old auto 5

Lord knows that I’ve been blessed

I can stand up to the test

I can live on so much less, this much I been learning

Feeling a pounding in my chest

I’m fearful I’ll confess

How am I to get my rest?

The house I built is burning

Well Lorrie called the volunteers, siren music to my ears

First I been glad to hear the flashing red and blue

Can’t repay the time they gave, there was nothing left to save

Shake all of their hands and wave they did all they could do

Lord knows that I’ve been blessed

I can stand up to the test

I can live on so much less, this much I been learning

Forgive my cowardice

I’m fearful I’ll confess

How am I to get my rest?

The house I built is burning

We snuck away two nights ago, rode around the logging roads

We been stuck in a motor home about to fall apart

We finally made a go, got dealt a heavy blow

She said I’ll bet you make it, its a long way from your heart

Well I know that I’ve been blessed

I can make more out of less

I can get my rest in any bed that I lay down in

Got nothing holding me

Got a couple memories

A picture of the three of us, and my grandfather’s Browning

Ik herinner me dat ik rook rook, ik werd wakker ik stikte

Lorrie pakte de baby en we maakten het veilig buiten

Ze miste nooit een noot, haalde diep adem en schraapte haar keel

En wikkelde hem in een Carhart-jas die ze tijdens mijn rit ontdekte

Het volgende dat ik me herinner, was dat ik in december blootsvoets was

Toen ik weer op de deur sloeg, kwam het echt tot leven

Dat was alles wat ze schreef, in een notitie van 30 seconden

Ik stapte uit met een foto en mijn oude auto 5

Heer weet dat ik gezegend ben

Ik kan de test doorstaan

Ik kan van zoveel minder leven, zoveel heb ik geleerd

Een bonzend gevoel in mijn borst

Ik ben bang dat ik zal bekennen

Hoe moet ik mijn rust krijgen?

Het huis dat ik heb gebouwd, staat in brand

Nou Lorrie riep de vrijwilligers, sirenemuziek in mijn oren

Eerst was ik blij om het knipperende rood en blauw te horen

Kan de tijd die ze gaven niet terugbetalen, er viel niets meer te redden

Schud hun handen en zwaai, ze hebben alles gedaan wat ze konden doen

Heer weet dat ik gezegend ben

Ik kan de test doorstaan

Ik kan van zoveel minder leven, zoveel heb ik geleerd

Vergeef mijn lafheid

Ik ben bang dat ik zal bekennen

Hoe moet ik mijn rust krijgen?

Het huis dat ik heb gebouwd, staat in brand

We sloopten twee nachten geleden weg, reden over de houthakkerswegen

We zitten vast in een camper die op het punt staat uit elkaar te vallen

We hebben eindelijk een poging gedaan, kregen een zware klap toegebracht

Ze zei dat ik wed dat je het haalt, het is ver van je hart

Nou, ik weet dat ik gezegend ben

Ik kan meer uit minder halen

Ik kan uitrusten in elk bed waarin ik lig

Heb niets dat me vasthoudt

Heb je een paar herinneringen

Een foto van ons drieën en de Browning van mijn grootvader