Evangeline - Turnpike Troubadours

Lookin' back, well I see you

With eyes that shouldn’t be so blue

Clearer than the calm before the rain

So alive it wasn’t fair

To live without a single care

I loved you and you felt for me the same

So beautiful that words cannot define

Sweeter than the Lord’s communion wine

Evangeline, can’t you see I’m sorry?

Can’t you hear my tears ringing through the night?

I wait in hell between these bedsheets

And pray to God for morning light

And winter came and blood ran cold

As ever-present sleet and snow

Outside of a December window pane

And this house would never be our home

Oh hand-in-hand we walked alone

I thought the sun would never shine again

And the oldest violin could never whine

A melody as sorrowful as mine

Evangeline, can’t you see I’m sorry?

Can’t you hear my tears ringing through the night?

I wait in hell between these bedsheets

And pray to God for morning light

And now I’ve seen your face a thousand times

Nightmares running through my mind

It hurts just to pretend

But the Devil fell and so have I

From perfect grace, your face to sky

I never thought a love like this would end

Now your words, they cut right through me like a knife

Well I gave my love and now I take my life

Evangeline, can’t you see I’m sorry?

Can’t you hear my tears ringing through the night?

I wait in hell between these bedsheets

And pray to God for morning light

I wait in hell between these bedsheets

And pray to God for morning light

Ik kijk terug, nou ik zie je

Met ogen die niet zo blauw zouden moeten zijn

Helderder dan de stilte voor de regen

Dus levend was het niet eerlijk

Om te leven zonder een enkele zorg

Ik hield van je en jij voelde hetzelfde voor mij

Zo mooi dat woorden niet kunnen definiëren

Zoeter dan de avondmaalswijn van de Heer

Evangeline, zie je niet dat het me spijt?

Kun je mijn tranen niet horen rinkelen door de nacht?

Ik wacht in de hel tussen deze lakens

En bid tot God om ochtendlicht

En de winter kwam en het bloed vloeide koud

Als altijd aanwezige ijzel en sneeuw

Buiten een decembervenster

En dit huis zou nooit ons thuis zijn

Oh hand in hand liepen we alleen

Ik dacht dat de zon nooit meer zou schijnen

En de oudste viool kan nooit zeuren

Een melodie zo treurig als de mijne

Evangeline, zie je niet dat het me spijt?

Kun je mijn tranen niet horen rinkelen door de nacht?

Ik wacht in de hel tussen deze lakens

En bid tot God om ochtendlicht

En nu heb ik je gezicht al duizend keer gezien

Nachtmerries die door mijn hoofd spoken

Het doet pijn om net te doen alsof

Maar de duivel viel en ik ook

Van perfecte gratie, je gezicht tot de lucht

Ik had nooit gedacht dat een liefde als deze zou eindigen

Nu je woorden, ze snijden dwars door me heen als een mes

Nou, ik heb mijn liefde gegeven en nu neem ik mijn leven

Evangeline, zie je niet dat het me spijt?

Kun je mijn tranen niet horen rinkelen door de nacht?

Ik wacht in de hel tussen deze lakens

En bid tot God om ochtendlicht

Ik wacht in de hel tussen deze lakens

En bid tot God om ochtendlicht