The Funeral - Turnpike Troubadours

Well stage right enter Jimmy,

just a counterfeit James Dean,

with a pocket full of delta blues and cheap amphetamine.

Her feet up on the dashboard,

like a burned out Betty Paige,

and she might have been pretty if she was half her age.

But together they were something,

just closing down the bars,

headed down to Oakie City in a slightly stolen car.

The folks were decent people,

they didn’t like they’re kind,

when the car pulled in the driveway the were staring through the blinds.

The preacher in the kitchen,

he’s eatin apple pie,

and momma’s in the bedroom she couldn’t help but cry.

And daddy looked so natural,

like he’d just gone to sleep,

and the preacher looked through Jimmy and prayed his soul to keep.

Coming home,

coming home,

there’s nothing like a family to make you feel so damned alone.

you should’ve brought flowers,

should’ve got daddy’s gun,

ain’t nobody waiting on the prodigal son.

Well they pulled out into traffic,

fell in behind the hearse,

and that awful empty feeling well it went from bad to worse.

The preacher read some scripture,

and they put him in the ground,

then everybody loaded up and headed back to town.

But Jimmy got his whiskey out,

when everyone was gone,

felt he should’ve said something staring down at the stone.

The men all folded tables,

while the ladies cleaned the plates,

and the cousins asked about the car locked behind the gate.

Jimmy knew his dad’s .38,

was in that trunk burried deep,

and it would find its rightful owner once his momma wen to sleep.

And Jimmy looked at momma,

momma just looked down,

she said why’s it take a funeral just to bring you back to town?

Nou, podium rechts, kom Jimmy binnen,

gewoon een valse James Dean,

met een zak vol deltablues en goedkope amfetamine.

Haar voeten op het dashboard,

als een opgebrande Betty Paige,

en ze was misschien mooi geweest als ze half zo oud was.

Maar samen waren ze iets,

gewoon de tralies sluiten,

ging naar Oakie City in een enigszins gestolen auto.

De mensen waren fatsoenlijke mensen,

ze vonden het niet leuk dat ze aardig waren,

toen de auto de oprit opreed, staarden ze door de jaloezieën.

De predikant in de keuken,

hij eet appeltaart,

en mama is in de slaapkamer, ze kon niet anders dan huilen.

En papa zag er zo natuurlijk uit,

alsof hij net was gaan slapen,

en de prediker keek door Jimmy heen en smeekte zijn ziel om te blijven.

Thuiskomen,

thuiskomen,

er gaat niets boven een gezin waardoor je je zo verdomd alleen voelt.

je had bloemen mee moeten nemen,

had papa's pistool moeten hebben,

niemand wacht op de verloren zoon.

Nou, ze reden het verkeer in,

viel achter de lijkwagen,

en dat vreselijke lege gevoel ging van kwaad tot erger.

De predikant las een schriftgedeelte voor,

en ze zetten hem in de grond,

toen laadde iedereen in en ging terug naar de stad.

Maar Jimmy haalde zijn whisky tevoorschijn,

toen iedereen weg was,

had het gevoel dat hij iets had moeten zeggen terwijl hij naar de steen staarde.

De mannen hebben allemaal tafels opgevouwen,

terwijl de dames de borden schoonmaakten,

en de neven vroegen naar de auto die achter het hek was afgesloten.

Jimmy kende de .38 van zijn vader,

was in die kofferbak diep begraven,

en het zou zijn rechtmatige eigenaar vinden zodra zijn moeder ging slapen.

En Jimmy keek naar mama,

mama keek net naar beneden,

ze zei waarom is er een begrafenis nodig om je terug naar de stad te brengen?