Der Bettler und das Meer - Tua

Schlaf holt mich am Tag ein, wie jemand, der mir dringend noch was sagen will

Ich folge der staubigen Straße bis runter zum Meer

Nachts treffen sich alle, die ich kenne in meinem Kopf und reden gleichzeitig

Das Atmen ist schwer…

Wie die Zeit rast, weil ich nicht einschlaf', und mich dreh'…

Und der Schlaf fehlt, wie mir der Tag fehlt, weil ich von Sonne träum' unten am

Meer

Zeit geht vorbei, wie ein unbeteiligter Reicher an einem Bettler

Einem Bettler auf der staubigen Straße bis runter zum Meer

Kein Gedanke gibt genug Halt, als dass ich ihn fassen könnte

Meine Reserven sind leer…

Wie die Zeit rast, weil ich nicht einschlaf', und mich dreh'…

Und der Schlaf fehlt, wie mir der Tag fehlt, weil ich von Sonne träum' unten am

Meer

Licht kommt durch die Fenster, wie ein Einbrecher der mir alles wiederbringt

Draußen kommt der neue Tag von überall her

Nichts am Horizont außer die dunkelblaue Linie, die trennt

Die staubige Straße hinter mir, vor mir das Meer

Slaap haalt me ​​overdag in, als iemand die dringend iets tegen me wil zeggen

Ik volg de stoffige weg naar de zee

'S Nachts ontmoet iedereen die ik ken elkaar in mijn hoofd en praat ze tegelijkertijd

Het is moeilijk om te ademen...

Wat vliegt de tijd omdat ik niet in slaap val en ik draai...

En ik mis de slaap zoals ik de dag mis omdat ik droom van de zon beneden

zee

De tijd gaat voorbij als een onbezorgde rijke man met een bedelaar

Een bedelaar op de stoffige weg naar de zee

Geen enkele gedachte geeft mij genoeg steun om het te begrijpen

Mijn reserves zijn leeg...

Wat vliegt de tijd omdat ik niet in slaap val en ik draai...

En ik mis de slaap zoals ik de dag mis omdat ik droom van de zon beneden

zee

Licht komt door de ramen als een inbreker die alles bij mij terugbrengt

Buiten komt de nieuwe dag overal vandaan

Niets aan de horizon behalve de donkerblauwe lijn die scheidt

De stoffige weg achter me, de zee voor me