Wenn man zur Sonne geht - Tua

Sieh, der Morgen erscheint mit einer Sonne die weint

Auf den Beton und ich schreibe diesen Song und die Zeile

Weil ich komme nicht weiter

Bin gefangen in 'ner riesen Menge von dieser Scheiße

Sag mir nur was die Zukunft bringt

Ich hab' einen Weg gewählt, der keine Garantie kennt

Freunde mein': «Schau dich um, du bist blind.»

Nur wenn ich an diesen Weg nicht glaube, alter, wie denn dann

Soll es weiter geh’n, man, ich hab' keine zehn, man

Nur das eine Leben, nur mein eigenes Leben

Nur mein eigenen Weg und den will keiner gehen

Ich werd alleine stehn', ich hab'

Keine Tränen für keinen von denen

Und keine Zeit zu reden

Mit allem Neid von denen

Meinetwegen, man ihr könnt weiter haten

Doch alter, meine Seele, die kann mir keiner nehmen

Und ich schreibe weiter Verse über Verse

Über Dinge, die mein Leben hier prägen und form'

Man, ich komme von der Straße und Stress mit den Zeilen

Voller Regen und Nebel davon

Viele meiner Freunde haben keine Chance

Haben sich in jungen Jahren ihren Weg verbaut, gebt nicht auf

Guck, ich bin am Fighten, immer wieder geht die ganze Arbeit kläglich aus

Regt mich auf, doch ich geb' nichts drauf, steh' gleich auf

Man, das Leben ist 'ne Hure, bitte

Wieso soll ich meine Tränen für sie geben?

Denn ich brauche meine Augen klar, denn ich seh' hinauf, streb' da rauf

Seh, die Sonne weint weiter, man, der Regen braust, seh' nach draußen

Seh, die Gegend: Grau, wie das Leben auch

Doch ich weiß, mein Kopf ist der Weg hier raus

Und manchmal klopft er an die Tür — BOOM BOOM

Und er fragt, wie es mir geht

Er spricht mit gespaltener Zunge, ich kann es seh’n

Und dann sagt er leise zu mir: «Du bist auf dem falschen Weg.»

Doch man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Sieh, der Himmel ist blau, bin dennoch innerlich grau

Man, ich erinner' mich kaum an eine sorglose Zeit

Trage heute 'ne Fassade, lasse niemanden mehr hinter sie schau’n

Und das im Inneren staut sich, und ich habe an diesen Dingen zu kau’n

Merke, sie bringen mich down, denn ich bezwinge sie kaum

Zweifel' daran, was ich bin und ich glaub', ich leb' immer noch in 'nem Traum

Und merk' nicht, wer is' ehrlich, sag' mir bitte wer sich nicht verpisst

Wenn er merkt, dass es ernst ist, und mehr

Als nur ein paar Worte benötigt um jemand zurück auf die Beine zu helfen

Ich hatte so Situation', wo ich merkte, dass ich nur allein' für mich selbst bin

Habe Zeit verschwendet, mittlerweile hab' ich wieder beide Hände

Benutze jetzt nicht mehr die Zweite für Blender

Konnte davon lernen, dass ich keinem was schenke

Und das ich mir Zweifel schenke, Shit, ich weiß wovon ich red'

Ich dreh' mich um und seh an meinem Schatten, dass ich zur Sonne geh!

Und manchmal klopft er an die Tür — BOOM BOOM

Und er fragt, wie es mir geht

Er spricht mit gespaltener Zunge, ich kann es seh’n

Und dann sagt er leise zu mir: «Du bist auf dem falschen Weg.»

Doch man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Man lässt den Schatten hinter sich (sich, sich…) — BOOM BOOM

Und er fragt, wie es mir geht

Er spricht mit gespaltener Zunge, ich kann es seh’n

Und dann sagt er leise zu mir: «Du bist auf dem falschen Weg.»

Doch man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Man lässt den Schatten hinter sich, wenn man zur Sonne geht

(Wenn man zur Sonne geht…)

Man lässt den Schatten hinter sich (sich, sich…)

Zie, de ochtend komt met een zon die huilt

Op het beton en ik schrijf dit nummer en deze regel

Omdat ik niet verder kom

Ik ben gevangen in veel van deze shit

Vertel me gewoon wat de toekomst in petto heeft

Ik heb een pad gekozen dat geen garanties kent

Vrienden bedoelen: "Kijk om je heen, je bent blind."

Alleen als ik niet in dit pad geloof, oude man, hoe dan?

Als het zo doorgaat, man, ik heb er geen tien, man

Slechts één leven, alleen mijn eigen leven

Gewoon mijn eigen weg en niemand wil die weg gaan

Ik zal alleen staan, ik heb

Geen tranen voor een van hen

En geen tijd om te praten

Met alle jaloezie van hen

Oké, je kunt blijven haten

Maar oude man, mijn ziel, niemand kan het van mij afnemen

En ik blijf vers na vers schrijven

Over dingen die mijn leven hier vormen en vormgeven

Man, ik ben van de straat en stress met de lijnen

Vol regen en mist ervan

Veel van mijn vrienden maken geen schijn van kans

Hebben hun weg op jonge leeftijd geblokkeerd, geef niet op

Kijk, ik ben aan het vechten, al het werk blijft miserabel uitkomen

Het maakt me van streek, maar het kan me niet schelen, sta meteen op

Man, het leven is een hoer, alsjeblieft

Waarom zou ik mijn tranen voor haar geven?

Omdat ik mijn ogen helder wil hebben, omdat ik omhoog kijk, ernaar streef

Kijk, de zon blijft huilen, man, de regen brult, kijk naar buiten

Kijk, het gebied: grijs, ook als het leven

Maar ik weet dat mijn hoofd de weg is om hier weg te komen

En soms klopt hij op de deur - BOOM BOOM

En hij vraagt ​​hoe het met me gaat

Hij spreekt met gespleten tong, ik zie het

En dan zegt hij rustig tegen me: «Je bent op het verkeerde pad.»

Maar je laat de schaduw achter als je naar de zon gaat

(Als je naar de zon gaat...)

Je laat de schaduw achter als je naar de zon gaat

(Als je naar de zon gaat...)

Je laat de schaduw achter als je naar de zon gaat

(Als je naar de zon gaat...)

Zie de lucht is blauw, maar ik ben grijs van binnen

Man, ik herinner me nauwelijks een zorgeloze tijd

Draag vandaag een façade, laat niemand meer achter je kijken

En dat van binnen bouwt zich op, en ik moet op deze dingen kauwen

Merk op dat ze me naar beneden halen, want ik kan ze nauwelijks verslaan

Twijfel aan wat ik ben en ik denk dat ik nog steeds in een droom leef

En let niet op, wie is eerlijk, vertel me alsjeblieft wie er niet pissig wordt

Wanneer hij zich realiseert dat het serieus is, en meer

Dan zijn er maar een paar woorden nodig om iemand weer op de been te krijgen

Ik had zo'n 'situatie' waarin ik me realiseerde dat ik alleen 'alleen' voor mezelf ben

Tijdverspilling, nu heb ik weer beide handen

Gebruik de tweede nu niet voor Blender

Kan leren van het feit dat ik niemand iets geef

En dat ik mezelf aan het twijfelen breng, shit, ik weet waar ik het over heb

Ik draai me om en zie vanuit mijn schaduw dat ik naar de zon ga!

En soms klopt hij op de deur - BOOM BOOM

En hij vraagt ​​hoe het met me gaat

Hij spreekt met gespleten tong, ik zie het

En dan zegt hij rustig tegen me: «Je bent op het verkeerde pad.»

Maar je laat de schaduw achter als je naar de zon gaat

(Als je naar de zon gaat...)

Je laat de schaduw achter als je naar de zon gaat

(Als je naar de zon gaat...)

Men laat de schaduw achter (zichzelf, zichzelf...) — BOOM BOOM

En hij vraagt ​​hoe het met me gaat

Hij spreekt met gespleten tong, ik zie het

En dan zegt hij rustig tegen me: «Je bent op het verkeerde pad.»

Maar je laat de schaduw achter als je naar de zon gaat

(Als je naar de zon gaat...)

Je laat de schaduw achter als je naar de zon gaat

(Als je naar de zon gaat...)

Men laat de schaduw achter (zichzelf, zichzelf...)