Poussière d'étoile - Tryo

Les idées en place, la tête en l’air

J’observe l’espace, le cœur à l’envers

Y a du monde là-haut, regarde comme c’est beau

Il ne manque plus que toi et ton sourire dans mon vaisseau

Voyageur dans l'âme, j' pars en vadrouille

Au fil des drames, malgré la trouille

Pas de recette, si je perds la tête

Quand la raison s’enfuie

Et qu’il fait sombre, je me dis

Pas facile de se faire une place sur ce drôle de caillou perdu dans l’espace

Qui peut prétendre savoir ou comprendre

L’enjeu suprême de la vie, l’enfer, le paradis

Tout simplement au fil du temps

Je vois la vie comme un grand livre qui continue de se poursuivre

Loin des écrits, vole mon esprit

J’irais bien faire une balade tout autour de la galaxie

Poser mon regard sur Véga, Mizar

À bord de ma comète, je vais où je veux quand il fait noir

Pas facile de se faire une place sur ce drôle de caillou perdu dans l’espace

Et qu’on soit du côté pile ou face, c’est toujours le même caillou perdu dans

l’espace

Ideeën op hun plaats, hoofd in de lucht

Ik observeer de ruimte, mijn hart ondersteboven

Er zijn veel mensen daarboven, kijk eens hoe mooi het is

Het enige dat ontbreekt ben jij en je glimlach in mijn schip

Reiziger in hart en nieren, ik ga op pad

Over de drama's, ondanks de schrik

Geen recept, als ik gek word

Wanneer de rede vliegt

En het is donker, denk ik bij mezelf

Het is niet gemakkelijk om een ​​plek te vinden op deze grappige kiezelsteen die in de ruimte is verdwaald

Wie kan beweren te weten of te begrijpen?

De ultieme inzet in het leven, hel, hemel

Gewoon in de loop van de tijd

Ik zie het leven als een groot boek dat maar doorgaat

Ver van de geschriften, steel mijn gedachten

Ik zou een ritje door de melkweg maken

Kijk naar Vega, Mizar

Aan boord van mijn komeet ga ik waar ik wil als het donker is

Het is niet gemakkelijk om een ​​plek te vinden op deze grappige kiezelsteen die in de ruimte is verdwaald

En of we nu kop of munt zijn, het is altijd dezelfde kiezelsteen die verloren gaat in

ruimte