Si la vie m'a mis là - Tryo

Samuel et Jonas ont quitté le pays

Fatima et Mahmid ont sacrifié leur vie

Parce qu’ils ont voulu s’en remettre à demain

Dessiner l’avenir, le brandir de leurs mains

Continuer la mémoire héritée des ancêtres

Pour qu’on ne voit jamais sa terre disparaître

Cette terre poussière fortune du manants

La monnaie des colons, la fierté de l’Orient

Si la vie m’a mis là c’est qu’elle doit avoir ma peau

Cette terre désert qui baigna dans le sang

Lorsque les Blancs entrèrent au gré des quatres vents

Cette terre défendue maintes et maintes fois reprises

Que nos pères ont tenu quand le monde lâchait prise

Quand les jets de nos pierres face aux canons des chars

Étaient murs de poussière nous privant de victoire

Un peuple délogé isolé de son sol

Que voudra rattraper l’histoire en son envol

Ici la vie, la mort ont le même visage

Et l’avenir se dessine entre ruine et carnage

Que les pages du Coran explosent de lumière

Je vous implore Allah, ils ont volé ma terre

Je vous envoie l’espoir inondé de louanges

Je vois en vous démons, je vous sais être un ange

Nourri par les prophètes les plus impitoyables

Qui gravent sur nos cœurs les cendres du diable

Moi qui n’ait que ma vie à offrir en cadeau

Je ferai de mon âme le plus grand des oiseaux

Poussé par le soleil, libérant l’horizon

J’userais de ma vie comme un de leurs canons

Complaintes de nos femmes, espoirs d’enfants martyrs

Qui jettent dans les flammes des lambeaux d’avenir

Blessure trop profonde pour être pansée

Comme un appel au monde ou à la liberté

Regarde de sa main ce que l’enfant dessine

Le monde de demain avec la Palestine

Samuël en Jona hebben het land verlaten

Fatima en Mahmid hebben hun leven opgeofferd

Omdat ze het aan morgen wilden overlaten

Teken de toekomst, houd het met hun handen vast

Voortzetting van de herinnering geërfd van de voorouders

Zodat we ons land nooit zien verdwijnen

Dit landstoffortuin van de boeren

Settler-valuta, trots van het Oosten

Als het leven me daar heeft gebracht, moet het mijn huid hebben

Dit woestijnland dat baadde in bloed

Toen de blanken binnenkwamen met de vier winden

Dit verboden land keer op keer

Dat onze vaders vasthielden toen de wereld losliet

Wanneer het gooien van onze stenen tegen de tankkanonnen

Waren muren van stof ons van de overwinning beroofd?

Een verdreven volk geïsoleerd van hun bodem

Wat wil de geschiedenis op zijn vlucht inhalen?

Hier hebben leven, dood hetzelfde gezicht

En de toekomst wordt getrokken tussen ondergang en bloedbad

Mogen de pagina's van de Koran exploderen met licht

Ik smeek je Allah, ze hebben mijn land gestolen

Ik stuur je hoop overspoeld met lof

Ik zie in jou demonen, ik weet dat je een engel bent

Gevoed door de meest meedogenloze profeten

Die in onze harten de as van de duivel graveren?

Ik die alleen mijn leven als een geschenk te bieden heb

Ik zal van mijn ziel de grootste van de vogels maken

Gedreven door de zon, de horizon vrijmakend

Ik zou mijn leven gebruiken als een van hun wapens

Klachten van onze vrouwen, hoop van kindermartelaren

Die flarden van de toekomst in de vlammen gooit

Wond te diep om te genezen

Als een oproep aan de wereld of aan vrijheid

Kijk met zijn hand wat het kind tekent

De wereld van morgen met Palestina