Champagne - Tryo

La nuit promet d'être belle

Car voici qu’au fond du ciel

Apparaît la lune rousse

La nuit promet d'être belle

Car voici qu’au fond du ciel

Apparaît la lune rousse

Saisi d’une sainte frousse

Tout le commun des mortels

Croit voir le diable à ses trousses

Valets volages et vulgaires

Ouvrez mon sarcophage

Et vous pages pervers

Courrez au cimetière

Prévenez de ma part

Mes amis nécrophages

Que ce soir nous sommes attendus dans les marécages

Voici mon message

Cauchemars, fantômes et squelettes

Laissez flotter vos idées noires

Près de la mare aux oubliettes

Tenue du suaire obligatoire

Lutins, lucioles, feux-follets

Elfes, faunes et farfadets

Effraient mes grands carnassiers

Une muse un peu dodue

Me dit d’un air entendu

Vous auriez pu vous raser

Comme je lui fais remarquer

Deux, trois pendus attablés

Qui sont venus sans cravate

Elle me lance un oeil hagard

Et vomit sans crier gare

Quelques vipères écarlates

Vampires éblouis

Par de lubriques vestales

Égéries insatiables

Chevauchant des Walkyries

Infernales appétits de frénésies bacchanales

Qui charment nos âmes envahies par la mélancolie

Envoi !

Satyres joufflus, boucs émissaires

Gargouilles émues, fières gorgones

Laissez ma couronne aux sorcières

Et mes chimères à la licorne

Soudain les arbres frissonnent

Car Lucifer en personne

Fait une courte apparition

L’air tellement accablé

Qu’on lui donnerait volontiers

Le bon Dieu sans confession

S’il ne laissait malicieux

Courir le bout de sa queue

Devant ses yeux maléfiques

Et ne se dressait d’un bond

Dans un concert de jurons

Disant d’un ton pathétique

Que les damnés obscènes cyniques et corrompus

Fassent griefs de leur peine à ceux qu’ils ont élus

Car devant tant de problèmes

Et de malentendus

Les dieux et les diables en sont venus à douter d’eux-mêmes

Oh dédain suprême

Mais voici déjà que le ciel blanchit

Esprits je vous remercie

De m’avoir si bien reçu

Cocher lugubre et bossu, déposez-moi au manoir

Et lâchez le crucifix

Décrochez-moi ces gousses d’ail

Qui déshonorent mon portail

Et me chercher sans retard, sans retard

L’ami qui soigne et guérit

La folie qui m’accompagne

Et qui jamais ne m’a trahi

Champagne !

De nacht belooft mooi te worden

Want zie, onderaan de hemel

Verschijnt de rode maan

De nacht belooft mooi te worden

Want zie, onderaan de hemel

Verschijnt de rode maan

Gegrepen met heilige angst

Alle gewone stervelingen

Denkt dat hij de duivel op zijn spoor ziet

Wispelturige en vulgaire boeren

open mijn sarcofaag

En jullie perverse pagina's

Ren naar de begraafplaats

Bericht van mij

Mijn aaseter vrienden

Dat we vanavond in de moerassen verwacht worden

Hier is mijn bericht

Nachtmerries, spoken en skeletten

Laat je donkere gedachten zweven

In de buurt van de Oblivion Pond

Verplichte lijkwade

Sprites, vuurvliegjes, dwaallichten

Elfen, Faunen en Sprites

Maak mijn grote roofdieren bang

Een ietwat mollige muze

Vertelt me ​​willens en wetens

Je had je kunnen scheren

Zoals ik hem wijs

Twee, drie opgehangen aan tafel

Wie kwam er zonder stropdas

Ze kijkt me verwilderd aan

En overgeven zonder waarschuwing

Een paar dieprode pitadders

Verblinde Vampieren

Door wellustige Vestals

onverzadigbare muzen

Walküren berijden

Helse eetlust van bacchanale razernij

Die onze ziel charmeren, binnengevallen door melancholie?

Mailen!

Mollige saters, zondebokken

Waterspuwers bewogen, trotse gorgonen

Laat mijn kroon over aan de heksen

En mijn eenhoorn-chimaera's

Plots trillen de bomen

Omdat Lucifer zelf

Maakt een korte verschijning

Er zo overweldigd uitzien

Dat zouden we hem graag geven

De goede God zonder bekentenis

Als hij niet ondeugend is weggegaan

Ren het puntje van zijn staart

Voor zijn boze ogen

En kwam niet op

In een concert van scheldwoorden

Zeggen op een zielige toon

Laat de verdomde obscene cynisch en corrupt

Bedroef hun pijn aan degenen die ze hebben gekozen

Omdat in het licht van zoveel problemen

En misverstanden

Goden en duivels zijn aan zichzelf gaan twijfelen

Oh opperste minachting

Maar nu wordt de lucht wit

Geesten bedankt

Om mij zo goed te hebben ontvangen

Sombere en gebochelde koetsier, zet me af bij het landhuis

En laat het kruisbeeld los

Geef me die teentjes knoflook

Wie onteren mijn portaal?

En haal me op zonder vertraging, zonder vertraging

De vriend die geneest en geneest

De waanzin die mij vergezelt

En wie heeft mij nooit verraden

Champagne!