When You Had Left Our Pirate Fold - The Pirates Of Penzance

When you had left our pirate fold,

We tried to raise our spirits faint,

According to our custom old,

With quip and quibble quaint.

But all in vain the quips we heard,

We lay and sobbed upon the rocks,

Until to somebody occurred

A startling paradox.

A paradox?

A paradox,

A most ingenious paradox!

We’ve quips and quibbles heard in flocks,

But none to beat this paradox!

A paradox, a paradox,

A most ingenious paradox.

Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,

This paradox.

We knew your taste for curious quips,

For cranks and contradictions queer;

And with the laughter on our lips,

We wished you there to hear.

We said, «If we could tell it him,

How Frederic would the joke enjoy!»

And so we’ve risked both life and limb

To tell it to our boy.

A paradox?

A paradox,

That most ingenious paradox!

We’ve quips and quibbles heard in flocks,

But none to beat that paradox!

A paradox, a paradox,

A most ingenious paradox.

Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,

That paradox.

For some ridiculous reason, to which, however, I’ve no desire to be disloyal,

Some person in authority, I don’t know who, very likely the Astronomer Royal,

Has decided that, although for such a beastly month as February,

twenty-eight days as a rule are plenty,

One year in every four his days shall be reckoned as nine and twenty.

Through some singular coincidence — I shouldn’t be surprised if it were owing

to the

agency of an ill-natured fairy —

You are the victim of this clumsy arrangement, having been born in leap-year,

on the twenty-ninth of February;

And so, by a simple arithmetical process, you’ll easily discover,

That though you’ve lived twenty-one years, yet, if we go by birthdays,

you’re only five and a little bit over!

Ha!

ha!

ha!

ha!

ha!

ha!

Ho!

ho!

ho!

ho!

Dear me!

Let’s see!

Yes, yes;

with yours my figures do agree

Ha!

ha!

ha!

ha!

ha!

ha!

ha!

ha!

How quaint the ways of Paradox!

At common sense she gaily mocks!

Though counting in the usual way,

Years twenty-one I’ve been alive.

Yet, reckoning by my natal day,

Yet, reckoning by my natal day,

I am a little boy of five!

He is a little boy of five!

Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,

A paradox, a paradox,

A most ingenious paradox.

Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,

A paradox.

Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,

A curious paradox,

Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,

A most ingenious paradox.

Toen je onze piratenschaap had verlaten,

We probeerden ons moedeloos te maken,

Volgens onze oude gewoonte,

Met grap en gezeur schilderachtig.

Maar alle grappen die we hoorden, waren tevergeefs,

We lagen en snikten op de rotsen,

Totdat er iemand optrad

Een verrassende paradox.

Een paradox?

Een paradox,

Een zeer ingenieuze paradox!

We hebben grappen en gekibbel gehoord in kuddes,

Maar geen om deze paradox te verslaan!

Een paradox, een paradox,

Een zeer ingenieuze paradox.

Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,

Deze paradox.

We kenden je smaak voor nieuwsgierige grapjes,

Voor krankzinnigen en tegenstrijdigheden queer;

En met het gelach op onze lippen,

We wilden dat je erbij was om te horen.

We zeiden: "Als we het hem konden vertellen,

Wat zou Frederic de grap leuk vinden!»

En dus hebben we lijf en leden op het spel gezet

Om het aan onze jongen te vertellen.

Een paradox?

Een paradox,

Die meest ingenieuze paradox!

We hebben grappen en gekibbel gehoord in kuddes,

Maar geen om die paradox te verslaan!

Een paradox, een paradox,

Een zeer ingenieuze paradox.

Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,

Die paradox.

Om de een of andere belachelijke reden, waaraan ik echter niet ontrouw wil zijn,

Iemand met autoriteit, ik weet niet wie, zeer waarschijnlijk de Astronomer Royal,

heeft besloten dat, hoewel voor zo'n beestachtige maand als februari,

achtentwintig dagen zijn in de regel genoeg,

Een op de vier jaar zullen zijn dagen worden gerekend als negen en twintig.

Door een of ander bijzonder toeval - het zou me niet verbazen als het te wijten was

naar de

tussenkomst van een boosaardige fee —

Jij bent het slachtoffer van deze onhandige regeling, geboren in een schrikkeljaar,

op negenentwintig februari;

En dus, door een eenvoudig rekenkundig proces, zul je gemakkelijk ontdekken,

Dat hoewel je eenentwintig jaar hebt geleefd, toch, als we uitgaan van verjaardagen,

je bent pas vijf en een beetje voorbij!

Ha!

haha!

haha!

haha!

haha!

haha!

Ho!

ho!

ho!

ho!

Lieve ik!

Laten we zien!

Ja, ja;

met de jouwe zijn mijn cijfers het eens

Ha!

haha!

haha!

haha!

haha!

haha!

haha!

haha!

Wat vreemd zijn de manieren van Paradox!

Met gezond verstand spot ze vrolijk!

Hoewel op de gebruikelijke manier geteld,

Jaren eenentwintig Ik leef.

Toch, rekening houdend met mijn geboortedag,

Toch, rekening houdend met mijn geboortedag,

Ik ben een kleine jongen van vijf!

Hij is een kleine jongen van vijf!

Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,

Een paradox, een paradox,

Een zeer ingenieuze paradox.

Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,

Een paradox.

Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,

Een merkwaardige paradox,

Ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha,

Een zeer ingenieuze paradox.