Lung Capacity - The Murderburgers

No seats left at the back of the bus

«I really don’t think I can do this»

Left fist clenched and right hand around my throat

Severe lack of trust in the person behind me

Held out until I got to Grassmarket

Whispered «thank you», stepped off and exhaled

Then walked home as fast as I could whilst trying to ignore the wind

And hail

I should have listened to my own advice

Or better yet not ignored all of yours

Like when you said not to light the candle at both ends

Or else I’d soon have nothing left to burn

And that it didn’t matter which way I turned

Because the wind would cut through anyway

Then in came the shin splints and that sandstorm

Inside my lungs that slows me down every time

Coughing up dust, I sat alone on the pavement

And I prayed that any moment I’d see the sun

Breaking through all of those dark clouds

Overhead that never seem to ever slow down

But I just sat in the dark until there was nothing left to cough up

Geen zitplaatsen meer achter in de bus

"Ik denk echt niet dat ik dit kan"

Linkervuist gebald en rechterhand rond mijn keel

Ernstig gebrek aan vertrouwen in de persoon achter mij

Uitgehouden tot ik bij Grassmarket aankwam

Fluisterde "dankjewel", stapte af en ademde uit

Toen liep ik zo snel als ik kon naar huis terwijl ik probeerde de wind te negeren

en gegroet

Ik had naar mijn eigen advies moeten luisteren

Of, beter nog, negeer niet alles van jou

Zoals toen je zei dat je de kaars niet aan beide uiteinden moest aansteken

Anders heb ik straks niets meer om te verbranden

En dat het niet uitmaakte welke kant ik opging

Omdat de wind er toch door zou snijden

Toen kwamen de scheenbeenspalken en die zandstorm

In mijn longen die me elke keer vertragen

Stof ophoestend, zat ik alleen op de stoep

En ik bad dat ik elk moment de zon zou zien

Door al die donkere wolken heen breken

Overhead die nooit lijkt te vertragen

Maar ik bleef gewoon in het donker zitten totdat er niets meer over was om op te hoesten