Dying on an Empty Stomach - The Murderburgers

Sometimes the summer sun

Can be so unforgiving

And the shorter autumn days

Make it easy to confuse existing and living

And winter’s a far cry from

That time when not waking up anxious and alone

Was all I needed to be inspired

That was a beautiful day to be tired

I haven’t smiled since

You hit reset and erased last year

Now my mind is always racing

At top speed towards brick walls

I’m trying so hard to slow it down

By counting my breath for 30 minutes every day

And doing my very best to sit still

Now it’s a terrible life to feel ill

Yeah, it’s a terrible life to feel ill

I keep waking up halfway through that skin graft

And reading that same list of missing aircraft

Can’t seem to pick which one I wish I’d been on

Can’t seem to turn the voice in my head down

The one that’s saying that it wishes you were still around

And now my stomach’s always empty, and my days are always full

Of wondering if a ceiling light would be strong enough

And hoping that I can’t hold my breath long enough

Whether I’m swinging or submerged

Whether you have to cut me down

Or drag me out after I drown

Maybe I’m best just skipping town

Instead of holding on to something that I never had

And praying things would go from worse to bad

Now that every night’s a night to be sad

Soms de zomerzon

Kan zo meedogenloos zijn

En de kortere herfstdagen

Maak het gemakkelijk om bestaand en levend te verwarren

En de winter is verre van

Die tijd dat je niet angstig en alleen wakker wordt

Was alles wat ik nodig had om geïnspireerd te worden?

Dat was een mooie dag om moe te zijn

Ik heb sindsdien niet meer gelachen

Je hebt vorig jaar op reset gedrukt en gewist

Nu zijn mijn gedachten altijd aan het racen

Op topsnelheid richting bakstenen muren

Ik doe zo mijn best om het te vertragen

Door elke dag 30 minuten lang mijn adem te tellen

En mijn uiterste best doen om stil te zitten

Nu is het een verschrikkelijk leven om je ziek te voelen

Ja, het is een vreselijk leven om je ziek te voelen

Ik word steeds wakker halverwege die huidtransplantatie

En het lezen van diezelfde lijst met ontbrekende vliegtuigen

Ik kan niet kiezen welke ik wou dat ik was geweest

Ik kan de stem in mijn hoofd niet naar beneden draaien

Degene die zegt dat hij zou willen dat je er nog was

En nu is mijn maag altijd leeg en zijn mijn dagen altijd vol

Of je je afvraagt ​​of een plafondlamp sterk genoeg zou zijn

En in de hoop dat ik mijn adem niet lang genoeg kan inhouden

Of ik nu aan het schommelen ben of ondergedompeld ben

Of je me nu moet inkorten

Of sleep me naar buiten nadat ik verdrink

Misschien kan ik het beste gewoon de stad overslaan

In plaats van vast te houden aan iets dat ik nooit heb gehad

En bidden dat de dingen van erger naar slecht zouden gaan

Nu elke nacht een nacht is om verdrietig te zijn