The Art of Being a Sad Sack of Shit - The Murderburgers

If it’s actually all fucked now and at an end

Then I guess I’ll never walk home this way again

But I just wanted to see you

I meant it when I said I always do but I know that counts for nothing at all

There’s more cracked concrete round our necks

Since the last time that we checked

I know that one day all there will be to stand on is solid ground

I was just hoping I’d still be around

Another 5am struggle with the urge to shut off the oxygen supply to my brain

Take a handful of pills and lie down again

Just enough to knock me out and dream of never waking up

Curse myself each time I do

Because I’m getting so tired of thinking about

How I was always thought distance would be the dickhead

But it turns out the dickhead was me

Or at least that’s what I’m telling myself

To make sure I shut down easily

Now all that skin is growing over my teeth

And making its way to the back of my throat

But I’m too afraid to apply pressure

So I’ll just sit here and wait til I choke

I know I’ll probably not get an explanation

For you wanting me to leave this place

But If you’d been awake you would have noticed

There was a genuine smile on my face

When I was tracing the lines on your shoulder

Now I’m counting the cracks in my skull

That indicate I’m another year older

And the sensation’s never been so dull

Als het nu echt helemaal naar de kloten is, en ten einde raad

Dan loop ik denk ik nooit meer op deze manier naar huis

Maar ik wilde je gewoon zien

Ik meende het toen ik zei dat ik dat altijd doe, maar ik weet dat dat helemaal niet telt

Er zit meer gebarsten beton om onze nek

Sinds de laatste keer dat we hebben gecontroleerd

Ik weet dat er op een dag alleen maar vaste grond is om op te staan

Ik hoopte gewoon dat ik er nog zou zijn

Nog een worsteling om 5 uur 's ochtends met de drang om de zuurstoftoevoer naar mijn hersenen af ​​te sluiten

Neem een ​​handvol pillen en ga weer liggen

Net genoeg om me knock-out te slaan en te dromen van nooit meer wakker te worden

Vervloek mezelf elke keer als ik dat doe

Omdat ik zo moe word van het nadenken over

Hoe ik altijd dacht dat afstand de eikel zou zijn

Maar het bleek dat ik de eikel was

Of tenminste dat zeg ik tegen mezelf

Om ervoor te zorgen dat ik gemakkelijk afsluit

Nu groeit al die huid over mijn tanden

En zich een weg banend naar de achterkant van mijn keel

Maar ik ben te bang om druk uit te oefenen

Dus ik blijf hier gewoon zitten en wachten tot ik stik

Ik weet dat ik waarschijnlijk geen uitleg krijg

Omdat je wilt dat ik deze plek verlaat

Maar als je wakker was geweest, had je het gemerkt

Er was een oprechte glimlach op mijn gezicht

Toen ik de lijnen op je schouder trok

Nu tel ik de scheuren in mijn schedel

Dat geeft aan dat ik weer een jaar ouder ben

En de sensatie is nog nooit zo saai geweest