December Ruined Everything - The Murderburgers

I haven’t felt this low in a long time

I haven’t seen sunlight for 5 day

And now the inside of my mouth is a mess

Just like the inside of my head

I know I shouldn’t have dropped by tonight

But I just didn’t know who else I could talk to

And December never seems to listen

When I kindly ask for it to leave

All of this uncertainty and these unfinished bus rides

Are breaking me like you wouldn’t believe

So I just sit here grinding my teeth

And think about that beautiful smile that’s stuck in my head, I know she

doesn’t exist

All she ever seems to want to do is talk to me at great length about our dead

parents

So I get up, get out and start walking

And try to think of ways to make winter go

And as I slipped and fell on black ice, I felt no urgency to get back up

Sometimes it just doesn’t pay to get up

Just like most mornings

Lay awake and think about the past

A stairwell full of dirty needles and broken glass

Nights spent on cold wooden floors scratching scabies

7 years on, fingers still crossed, hoping that maybe

Someday I’ll sober up, and I won’t be a joke

And I’ll stop smoking half your cigarette before realizing I don’t smoke

And I’ll stop giving in to vices when I feel like life’s a lost cause

And I’ll stop going to bed with a splitting headache then waking up with a sore

jaw

And I’ll appreciate the small amount of time that you decided to spend with me

Instead of learning to hate you so that I can get this over with quickly

And I’ll stop checking for bad news about planes flying out of Scotland

In case they’ve crashed into the ocean with my family members on them

But until that day, I know I’ll always be

Your pair of broken headphones on your loneliest ride home

And you’ll always be that song about a fresh start

For which I can’t seem to write the ending

Ik heb me in lange tijd niet zo laag gevoeld

Ik heb vijf dagen geen zonlicht gezien

En nu is de binnenkant van mijn mond een puinhoop

Net als de binnenkant van mijn hoofd

Ik weet dat ik vanavond niet langs had moeten komen

Maar ik wist gewoon niet met wie ik nog meer kon praten

En december lijkt nooit te luisteren

Als ik vriendelijk verzoek om te vertrekken

Al deze onzekerheid en deze onafgemaakte busritten

Breek me zoals je niet zou geloven

Dus ik zit hier gewoon met mijn tanden te knarsen

En denk aan die mooie glimlach die in mijn hoofd zit, ik ken ze

bestaat niet

Het enige wat ze ooit lijkt te willen doen, is uitgebreid met me praten over onze doden

ouders

Dus ik sta op, stap uit en begin te lopen

En probeer manieren te bedenken om de winter door te komen

En toen ik uitgleed en op zwart ijs viel, voelde ik geen urgentie om weer op te staan

Soms loont het gewoon niet om op te staan

Net als de meeste ochtenden

Lig wakker en denk aan het verleden

Een trappenhuis vol vuile naalden en gebroken glas

Nachten doorgebracht op koude houten vloeren die schurft krabben

7 jaar later, vingers nog steeds gekruist, in de hoop dat misschien

Op een dag zal ik nuchter worden, en ik zal geen grap zijn

En ik stop met het roken van de helft van je sigaret voordat ik me realiseer dat ik niet rook

En ik geef niet meer toe aan ondeugden als ik het gevoel heb dat het leven een verloren zaak is

En ik ga niet meer naar bed met barstende hoofdpijn en word dan wakker met een zere

kaak

En ik zal de kleine hoeveelheid tijd waarderen die je hebt besloten om met mij door te brengen

In plaats van te leren je te haten, zodat ik dit snel kan oplossen

En ik stop met het controleren op slecht nieuws over vliegtuigen die uit Schotland vliegen

Voor het geval ze in de oceaan zijn neergestort met mijn gezinsleden erop

Maar tot die dag weet ik dat ik dat altijd zal zijn

Je kapotte koptelefoon tijdens je eenzaamste rit naar huis

En je zult altijd dat liedje over een nieuwe start zijn

Waarvoor ik het einde niet kan schrijven