Bradman - Paul Kelly, The Messengers

Sydney, 1926, this is the story of a man

Just a kid in from the sticks, just a kid with a plan

St George took a gamble, played him in first grade

Pretty soon that young man showed them how to flash the blade

And at the age of nineteen he was playing for the State

From Adelaide to Brisbane the runs did not abate

He hit 'em hard, he hit 'em straight

He was more than just a batsman

He was something like a tide

He was more than just one man

He could take on any side

They always came for Bradman 'cause fortune used to hide in the palm of his hand

A team came out from England

Wally Hammond wore his felt hat like a chief

All through the summer of '28, '29 they gave the greencaps no relief

Some reputations came to grief

They say the darkest hour is right before the dawn

And in the hour of greatest slaughter the great avenger is being born

But who then could have seen the shape of things to come

In Bradman’s first test he went for eighteen and for one

They dropped him like a gun

Now big Maurice Tate was the trickiest of them all

And a man with a wisecracking habit

But there’s one crack that won’t stop ringing in his ears

«Hey Whitey, that’s my rabbit»

Bradman never forgot it He was more than just a batsman

He was something like a tide

He was more than just one man

He could take on any side

They always came for Bradman 'cause fortune used to hide in the palm of his hand

England 1930 and the seed burst into flower

All of Jackson’s grace failed him, it was Bradman was the power

He murdered them in Yorkshire, he danced for them in Kent

He laughed at them in Leicestershire, Leeds was an event

Three hundred runs he took and rewrote all the books

That really knocked those gents

The critics could not comprehend hsi nonchalant phenomenon

«Why this man is a machine,"they said. «Even his friends say he isn’t human»

Even friends have to cut something

He was more than just a batsman

He was something like a tide

He was more than just one man

He could take on any side

They always came for Bradman 'cause fortune used to hide in the palm of his hand

Summer 1932 and Captain Douglas had a plan

When Larwood bowled to Bradman it was more than man to man

And staid Adelaide nearly boiled over as rage ruled over sense

When Oldfield hit the ground they nearly jumped the fence

Now Bill Woodill was as fine a man as ever went to wicket

And the bruises on his body that day showed that he could stick it But to this day he’s still «ed and only he could wear it

«There's two teams out there today and only one of them’s playing cricket.»

He was longer than a memory, bigger than a town

He feet they used to sparkle and he always kept them on the ground

Fathers took their sons who never lost the sound of the roar of the grandstand

Now shadows they grow longer and there’s so mush more yet to be told

But we’re not getting any younger, so let the part tell the whole

Now the players all wear colours, the circus is in town

I can no longer go down there, down to that sacred ground

He was more than just a batsman

He was something like a tide

He was more than just one man

He could take on any side

They always came for Bradman 'cause fortune used to hide in the palm of his hand

Sydney, 1926, dit is het verhaal van een man

Just a kid in from the sticks, just a kid with a plan

St. George nam een ​​gok, speelde hem in de eerste klas

Al snel liet die jongeman hen zien hoe ze het mes moesten flitsen

En op negentienjarige leeftijd speelde hij voor de staat

Van Adelaide naar Brisbane namen de runs niet af

Hij sloeg ze hard, hij sloeg ze recht

Hij was meer dan alleen een batsman

Hij was zoiets als een getijde

Hij was meer dan één man

Hij kan alle kanten op

Ze kwamen altijd voor Bradman, want het fortuin verstopte zich vroeger in de palm van zijn hand

Er kwam een ​​team uit Engeland

Wally Hammond droeg zijn vilten hoed als een chef

De hele zomer van '28, '29 gaven ze de greencaps geen verlichting

Sommige reputaties kwamen in het gedrang

Ze zeggen dat het donkerste uur vlak voor zonsopgang is

En in het uur van de grootste slachting wordt de grote wreker geboren

Maar wie had toen de vorm kunnen zien van wat komen gaat?

In de eerste test van Bradman ging hij voor achttien en voor één

Ze lieten hem vallen als een pistool

Nu was grote Maurice Tate de lastigste van allemaal

En een man met een bijdehante gewoonte

Maar er is een spleet die niet stopt met piepen in zijn oren

"Hey Whitey, dat is mijn konijn"

Bradman is het nooit vergeten Hij was meer dan alleen een batsman

Hij was zoiets als een getijde

Hij was meer dan één man

Hij kan alle kanten op

Ze kwamen altijd voor Bradman, want het fortuin verstopte zich vroeger in de palm van zijn hand

Engeland 1930 en het zaad barstte in bloei

Alle genade van Jackson faalde hem, het was Bradman was de kracht

Hij vermoordde ze in Yorkshire, hij danste voor ze in Kent

Hij lachte om hen in Leicestershire, Leeds was een evenement

Driehonderd runs die hij nam en alle boeken herschreef

Dat klopte die heren echt

De critici konden dit nonchalante fenomeen niet begrijpen

"Waarom deze man een machine is", zeiden ze. "Zelfs zijn vrienden zeggen dat hij geen mens is"

Zelfs vrienden moeten iets knippen

Hij was meer dan alleen een batsman

Hij was zoiets als een getijde

Hij was meer dan één man

Hij kan alle kanten op

Ze kwamen altijd voor Bradman, want het fortuin verstopte zich vroeger in de palm van zijn hand

Zomer 1932 en kapitein Douglas had een plan

Toen Larwood naar Bradman bowlde, was het meer dan man to man

En vastberaden Adelaide kookte bijna over toen woede regeerde over gevoel

Toen Oldfield de grond raakte, sprongen ze bijna over het hek

Nu was Bill Woodill net zo'n fijne man als ooit naar wicket ging

En de blauwe plekken op zijn lichaam die dag toonden aan dat hij het kon plakken. Maar tot op de dag van vandaag is hij nog steeds "ed" en alleen hij kon het dragen

"Er zijn vandaag twee teams en slechts één van hen speelt cricket."

Hij was langer dan een herinnering, groter dan een stad

Zijn voeten schitterden vroeger en hij hield ze altijd op de grond

Vaders namen hun zonen mee die nooit het geluid van het gebrul van de tribune verloren

Nu schaduwen worden ze langer en er valt nog zoveel te vertellen

Maar we worden er niet jonger op, dus laat het deel het geheel vertellen

Nu dragen de spelers allemaal kleuren, het circus is in de stad

Ik kan niet langer naar beneden gaan, naar die heilige grond

Hij was meer dan alleen een batsman

Hij was zoiets als een getijde

Hij was meer dan één man

Hij kan alle kanten op

Ze kwamen altijd voor Bradman, want het fortuin verstopte zich vroeger in de palm van zijn hand