Work Not Play - The Jim Carroll Band

The bell rings.

..

It’s a decade past my decadence

My beast wears rings and he’s waiting

In the shadows of my hesitations, my silent

Hesitations.

.. each image is so clear;

It seems i have no hands

The gestures of the air confuse all my demands

And the beast hears the bell;

he comes

Out of the shadows.

he rips apart the shadows.

..

And he says:

«this is work and not play»

And he says:

«there's always more than one way.

..

This is work not play»

I see the ghosts of my childhood.

..

Dressed in blue, they trail me in the night

They drive these cars with real upholstery

They trail me until.

.. here comes the night

She was standing, standing on the balcony

Her black, black eyes folded over her eyelids

Like sheets on motel beds.

..

She must be eatin’reds

This place is filled with mirrors

It echoes what she said

And she said:

«i need a judgement day"and she said:

«i know there’s more than one way,

But i want my judgement day.

.

.»

Repeat refrain

To sleep without dreams

So distant from the mirror

Imitating clarity, disguising

All the terror.

.. i heard a thousand bells

From a thousand old cathedrals

They rang.

.. i haven’t heard them since

A decade past my decadence

The beast hears the bell

I’m cursed to be a singer

A singer of the flames

A thinker of a fire

And a son without a name

De bel gaat.

..

Het is een decennium voorbij mijn decadentie

Mijn beest draagt ​​ringen en hij wacht

In de schaduw van mijn aarzelingen, mijn stilte

Aarzelingen.

.. elke afbeelding is zo duidelijk;

Het lijkt alsof ik geen handen heb

De gebaren van de lucht verwarren al mijn eisen

En het beest hoort de bel;

hij komt

Uit de schaduw.

hij scheurt de schaduwen uit elkaar.

..

En hij zegt:

"dit is werk en geen spel"

En hij zegt:

«er is altijd meer dan één manier.

..

Dit is werk, niet spelen»

Ik zie de geesten van mijn jeugd.

..

In het blauw gekleed, volgen ze me 's nachts

Ze rijden in deze auto's met echte bekleding

Ze volgen me tot.

.. hier komt de nacht

Ze stond, stond op het balkon

Haar zwarte, zwarte ogen gevouwen over haar oogleden

Zoals lakens op motelbedden.

..

Ze moet rood zijn

Deze plaats staat vol met spiegels

Het weerspiegelt wat ze zei

En ze zei:

"Ik heb een dag des oordeels nodig" en ze zei:

«ik weet dat er meer dan één manier is,

Maar ik wil mijn oordeelsdag.

.

.»

Herhaal refrein

Slapen zonder dromen

Zo ver van de spiegel

Duidelijkheid imiteren, vermommen

Alle terreur.

.. ik hoorde duizend klokken

Van duizend oude kathedralen

Ze belden.

.. ik heb ze sindsdien niet meer gehoord

Een decennium na mijn decadentie

Het beest hoort de bel

Ik ben vervloekt om een ​​zanger te zijn

Een zanger van de vlammen

Een denker van een vuur

En een zoon zonder naam