Virally Yours - The Black Dahlia Murder

The sound of vomiting to my ears' like singing

Now I’m beginning to become erect

With illness I’m obsessed in the beds of the fallen I rest

A fixation amplified the smell here is what I like best

Feverishly combing the buckets of waste

Wrapping myself in the filth ridden sheets

Raping the shells of the comatose

To fulfill my needs

Photographing bedsores

Cultured by my sick neglect

It’s more then a job

It’s a love for me to walk this close with death

When you hear a flat line

You know surely I’ll be near

To when the reaper’s sickle is drawn

I am ever aware

I wish I could pull these strings

In death there are finer things

Malpractice forever be my bitter name

How quickly life does fade away

One flip of the rivers man coin

Could send you screaming to your grave

Grief stricken family watches on

Ceaseless prayers for an only son

I’m afraid that nothing can be done

The moment has finally come

The wrath of a God exemplified

To the pearly gates He’ll soon arrive

To leave here his husk in this room of white

I’m quivering at thought

Pull the plug I’m begging you

Take the ride to the cold and blue

The reaper’s yellowed lichen finger

Aims ever so true

The origins of disease

I have witnessed in my dreams

The flooding of the blackest blood

To quench my fetid needs

I wish I could pull these strings

In death there are finer things

Malpractice forever be my bitter name

I wish I could pull these strings

In death there are finer things

Het geluid van braken in mijn oren, zoals zingen

Nu begin ik rechtop te gaan staan

Door ziekte ben ik geobsedeerd in de bedden van de gevallenen rust ik

Een fixatie versterkte de geur hier is wat ik het lekkerst vind

Koortsachtig de emmers met afval kammen

Mezelf in de vuile lakens wikkelen

De schelpen van de comateuze verkrachten

Om aan mijn behoeften te voldoen

Doorligwonden fotograferen

Gekweekt door mijn zieke verwaarlozing

Het is meer dan een baan

Het is een liefde voor mij om zo dicht bij de dood te lopen

Wanneer je een platte lijn hoort

Je weet toch zeker dat ik in de buurt zal zijn

Naar wanneer de sikkel van de maaier wordt getrokken

Ik ben me ooit bewust

Ik wou dat ik aan deze touwtjes kon trekken

In de dood zijn er fijnere dingen

Wanpraktijken zijn voor altijd mijn bittere naam

Hoe snel vervaagt het leven

Eén keer de munt van de rivierenman opgooien

Kan je schreeuwend naar je graf sturen

Door verdriet getroffen familie kijkt toe

Onophoudelijke gebeden voor een enige zoon

Ik ben bang dat er niets aan gedaan kan worden

Het moment is eindelijk aangebroken

De toorn van een God geïllustreerd

Naar de parelwitte poorten zal Hij spoedig komen

Om hier zijn kaf achter te laten in deze witte kamer

Ik huiver bij de gedachte

Trek de stekker uit, ik smeek je

Maak de rit naar koud en blauw

De vergeelde korstmosvinger van de maaier

Doelen ooit zo waar

De oorsprong van ziekte

Ik heb in mijn dromen getuigd

De overstroming van het zwartste bloed

Om mijn stinkende behoeften te stillen

Ik wou dat ik aan deze touwtjes kon trekken

In de dood zijn er fijnere dingen

Wanpraktijken zijn voor altijd mijn bittere naam

Ik wou dat ik aan deze touwtjes kon trekken

In de dood zijn er fijnere dingen