A Vulgar Picture - The Black Dahlia Murder

Now the funeral grounds

Are at last awash

With the blackness

Of this frigid autumn night

I’ve lurked into the graveyard

With pick and spade in tow

This night shall birth forth our reckoning

Hell’s jaws now open wide

A stare to pierce six-feet of soil

A love beyond this mortal coil

As though you’ve never left my side

I hold your stiffened body so close to me

For years I’ve lived in dreams

Awake I felt as dead

As my cold and bloodless bride to be

I can barely suppress my elation

My blood is racing as I strike the lid

A quick pry of the casket

Reveals her body paralyzed

So long I’ve waited for this moment

To trust my fingers deep inside

Now you will live

This song of the deceased

The ones whose souls

Will never rest in peace

The throes of necromantic lust

Infect my mind

Cries of my precious frozen angel

Beckon from inside

I feel alive

For once I’m feeling so alive

My skin is crawling, I’m completed

On this resurrection night

This night reveals a morbid truth

Loves bounds post mortally removed

As though you’ve never left my side

I hold your stiffened body so close to me

For years I’ve lived in dreams

Awake I felt as dead

My cold and bloodless bride to be

In rapture my mind is lured by my own knife

To join this fragile being asleep below

The reflection of a razor

Reveals the moon so perfectly

Along my impatient veins

Its steel does graze

With the kiss of suicide

I feel no pain

As lay with my lover and bride

The silk lining now stained with my offering

I embrace the end of my now worthless life

Nu de begraafplaats

Zijn eindelijk overspoeld

Met de duisternis

Van deze ijskoude herfstnacht

Ik heb op het kerkhof gelokt

Met houweel en schop op sleeptouw

Deze nacht zal onze afrekening voortbrengen

De kaken van de hel gaan nu wijd open

Een blik om twee meter grond te doorboren

Een liefde die verder gaat dan deze sterfelijke spiraal

Alsof je nooit van mijn zijde bent geweken

Ik houd je verstijfde lichaam zo dicht bij me

Jarenlang heb ik in dromen geleefd

Wakker voelde ik me zo dood

Als mijn koude en bloedeloze toekomstige bruid

Ik kan mijn opgetogenheid nauwelijks onderdrukken

Mijn bloed giert terwijl ik op het deksel sla

Een snelle hap uit de kist

Onthult haar lichaam verlamd

Zo lang heb ik op dit moment gewacht

Om mijn vingers diep van binnen te vertrouwen

Nu zul je leven

Dit lied van de overledene

Degenen wiens zielen

Zal nooit in vrede rusten

De greep van necromantische lust

Infecteer mijn geest

Kreten van mijn dierbare bevroren engel

Wenken van binnen

Ik voel me levend

Voor een keer voel ik me zo levend

Mijn huid kruipt, ik ben klaar

Op deze opstandingsnacht

Deze nacht onthult een morbide waarheid

Houdt van grenzen na dodelijk verwijderd

Alsof je nooit van mijn zijde bent geweken

Ik houd je verstijfde lichaam zo dicht bij me

Jarenlang heb ik in dromen geleefd

Wakker voelde ik me zo dood

Mijn koude en bloedeloze bruid in wording

In vervoering wordt mijn geest gelokt door mijn eigen mes

Om je aan te sluiten bij dit kwetsbare slapende wezen hieronder

De weerspiegeling van een scheermes

Onthult de maan zo perfect

Langs mijn ongeduldige aderen

Zijn staal schaaft

Met de kus van zelfmoord

Ik voel geen pijn

Zoals lag met mijn minnaar en bruid

De zijden voering is nu bevlekt met mijn aanbod

Ik omarm het einde van mijn nu waardeloze leven