In Hell Is Where She Waits for Me - The Black Dahlia Murder

I watch the bitter tears slalom down grief stricken faces

for a moments time I feel I am the god of which they speak

under the guise of anonymity I masquerade in thrilling mockery

an erection juts begrudgingly from twixt my silken sunday pleats

the coffin is sealed face to go unrevealed

but I dare know what lies underneath

two bloodless halves of a dark flower dead

whose dream turned the nightmare that dwells beneath our darkened beds

how pathetically I broke her like a doll of porcelain

I found her primed for a raping that could never be

in wanton fallacy the temptress played deceiving taunting charming fools like me

her silhouette an hourglass whose sands of time would empty fast

«A rose must remain with the sun and the rain or its lovely promise won’t come

true.»

than call me the nightfall the colder than death a winter unending that’s

stolen her breath

dead and famous at last she’s made it

her mangled face

haunting shameless

the death of peace

endarkened times

crowned an immortal yet stricken of life

the headlines read «Young Starlet --- Dead!»

drained of her lifesblood and nourished with shit

sodomized

defeminized

silent the victor

vengeance is mine

in hell is where she waits for me

seductress burns in sin

the succubus deceased

the funeral has ceased you can all rest at ease

my desire be not to kill again

I’ll now disappear leaving legend to fear

so lock every door tight from now until eternity

dead and famous at last she’s made it

her mangled face

smiling shameless

the death of peace

endarkened times

crowned an immortal yet stricken of life

the headlines read «Young Starlet --- Dead!»

drained of her lifesblood and nourished with shit

sodomized

defeminized

I am the victor

vengeance is mine

I watched the bitter tears slalom down grief stricken faces

for a moments time I feel I am the god of which they speak

I the misogynist

her crooked smile my seal of hatred

incarnate of the beast

the god of which they speak

Ik kijk hoe de bittere tranen over de door verdriet geslagen gezichten stromen

even voel ik dat ik de god ben waarover ze spreken

onder het mom van anonimiteit vermom ik me in spannende spot

een erectie steekt met tegenzin uit tussen mijn zijden zondagse plooien

de kist is aan zijn gezicht verzegeld om ongeopenbaard te blijven

maar ik durf te weten wat eronder ligt

twee bloedeloze helften van een donkere bloem dood

wiens droom veranderde in de nachtmerrie die onder onze verduisterde bedden huist

hoe zielig ik haar brak als een porseleinen pop

Ik vond haar klaar voor een verkrachting die nooit zou kunnen zijn

in moedwillige drogreden speelde de verleider het bedriegen van charmante dwazen zoals ik

haar silhouet een zandloper wiens zand des tijds snel leeg zou raken

"Een roos moet bij de zon blijven en de regen of zijn mooie belofte komt niet"

WAAR."

dan noem me het vallen van de avond kouder dan de dood een winter zonder einde dat is

haar adem gestolen

dood en beroemd, eindelijk heeft ze het gehaald

haar verminkte gezicht

angstaanjagend schaamteloos

de dood van de vrede

verduisterde tijden

gekroond tot een onsterfelijke maar getroffen door het leven

de koppen luiden «Young Starlet --- Dood!»

ontdaan van haar levensbloed en gevoed met stront

sodomized

gedefeminiseerd

breng de overwinnaar tot zwijgen

wraak is van mij

in de hel is waar ze op me wacht

verleidster brandt in zonde

de succubus overleden

de begrafenis is gestopt jullie kunnen allemaal op hun gemak rusten

mijn wens is om niet opnieuw te doden

Ik zal nu verdwijnen en de legende achterlaten om te vrezen

dus sluit vanaf nu tot in de eeuwigheid elke deur goed af

dood en beroemd, eindelijk heeft ze het gehaald

haar verminkte gezicht

schaamteloos lachend

de dood van de vrede

verduisterde tijden

gekroond tot een onsterfelijke maar getroffen door het leven

de koppen luiden «Young Starlet --- Dood!»

ontdaan van haar levensbloed en gevoed met stront

sodomized

gedefeminiseerd

Ik ben de overwinnaar

wraak is van mij

Ik zag hoe de bittere tranen over de door verdriet geslagen gezichten sijpelden

even voel ik dat ik de god ben waarover ze spreken

Ik de vrouwenhater

haar scheve glimlach mijn zegel van haat

vleesgeworden van het beest

de god waarover ze spreken