Thy Horror Cosmic - The Black Dahlia Murder

lord below, your abysmal horrors we call forth

awaken -- rise up and cleanse this earth with fire

the taste of victory awaits our wicked tongues

as you sleep beyond the light your blessed idol acts agent to your will

for vast aeons has slept, lurking 'neath the haunted deep

sea soaked perversion, arise

named of the foulest tongue, his will ebbs within me beckoning -- what was shall once more be in the house of the dead you lie and wait

oh lords of black earth

controlling the minds of the meek

staining this planet with visions of murder and hate

for vast aeons has slept, lurking 'neath the haunted deep

sea soaked perversion, arise

named of the foulest tongue, his will ebbs within me beckoning -- what was shall once more be we pray for the earth to open

free you of your ageless tomb

our knees bent in your worship

oh great gold one, i scream for your return

madness unhallowed

ascending moon of darkness never to wane

lurking without end

behind life in time and space

an evil so vast

beyond man’s power to bear

an essence insane

dethrone the sovereign -- and with your might reclaim

i serve allegiance to your will

i scream the incantations

lord unholy, your horrors i invoke

come forth my lord

in praise we sing of your return

heer beneden, uw afschuwelijke verschrikkingen roepen we op

ontwaak -- sta op en reinig deze aarde met vuur

de smaak van de overwinning wacht op onze boze tongen

terwijl je boven het licht slaapt, handelt je gezegende idool naar je wil

voor uitgestrekte eonen heeft geslapen, op de loer 'onder de spookachtige diepte'

zee doordrenkte perversie, opstaan

genoemd naar de smerigste tong, zijn wil wenkt in mij wenkend - wat was zal eens te meer zijn in het huis van de doden je liegt en wacht

oh heren van zwarte aarde

de geest van de zachtmoedigen beheersen

deze planeet bevlekken met visioenen van moord en haat

voor uitgestrekte eonen heeft geslapen, op de loer 'onder de spookachtige diepte'

zee doordrenkte perversie, opstaan

genoemd naar de smerigste tong, zijn wil wenkt in mij wenkend - wat was zal eens te meer zijn we bidden dat de aarde opengaat

je bevrijden van je tijdloze graf

onze knieën gebogen in uw aanbidding

oh geweldige gouden, ik schreeuw om je terugkeer

onheilige waanzin

opkomende maan van duisternis om nooit af te nemen

op de loer zonder einde

achter het leven in tijd en ruimte

een kwaad zo groot

buiten het vermogen van de mens om te dragen

een essentie krankzinnig

onttronen de soeverein -- en met uw macht terugwinnen

ik dien trouw aan uw wil

ik schreeuw de bezweringen

heer onheilig, uw verschrikkingen roep ik op

kom tevoorschijn mijn heer

in lof zingen we van uw terugkeer