The Fog - The Black Dahlia Murder

Amongst the perilous mists formed of the moon arising new

The creature set upon us like a plague

Waist deep we proceeded to be butchered in the fog

Strafing straight into the clutches of the beast that hell hath spawned

One by one did they scream

Dragged beneath the blanket of the mist

The mob is damned born to lose

A sacrifice of human meat to lycanthropic bliss

The wolf simply can’t resist

Shots erupt the strongest men are lost

As panic claims this throng

Who will hunt and who will be the skinned?

The elder evil wins

Where’s our bravado now?

The drunk and dead begin to pile

In vain we laughed and cheered

This night that spells our end

Flashlights are dwindling down

By earthly gods we’re disavowed

Plump sow apple in mouth

The wolfen’s pending feast

«Above the law!»

we declared now

Lucky if we’re left above the ground

Comb the woods a child we seek

So little did we men know

That our end would there be found

I held my breath as we happened on the girl

Or should I say what was left

Father screams uncontrollably

Hes lost his sanity

Thirty one closed casket funerals victims of sheer disbelief

Thirty one sent to the slaughter to be

Without reprieve

Dragged below sight

Writhing in the haze

Like sitting ducks we are in moments to be splayed

Where’s our militia now?

Our bravest men a — mounting pile

To think we toasted rye

This night that spells our end

«Above the law!»

We declared now

Lucky if we’re left above the ground

Comb the woods a child we seek

So little did we men know

That our end would there be found

Six feet down

Tussen de gevaarlijke nevels gevormd door de maan die nieuw opkomt

Het wezen viel ons aan als een plaag

Taille diep werden we afgeslacht in de mist

Rechtstreeks in de klauwen van het beest dat de hel heeft voortgebracht

Een voor een schreeuwden ze

Onder de deken van de mist gesleept

De menigte is verdomd geboren om te verliezen

Een offer van mensenvlees aan lycantropische gelukzaligheid

De wolf kan het gewoon niet weerstaan

Schoten barsten los, de sterkste mannen gaan verloren

Terwijl paniek deze menigte claimt

Wie gaat jagen en wie wordt gevild?

Het oudere kwaad wint

Waar is onze bravoure nu?

Dronken en doden beginnen zich op te stapelen

Tevergeefs hebben we gelachen en gejuicht

Deze nacht die ons einde voorspelt

Zaklampen slinken naar beneden

Bij aardse goden worden we afgewezen

Mollige zaai appel in mond

Het wachtende feest van de wolfen

"Boven de wet!"

we hebben nu verklaard

Gelukkig als we boven de grond blijven

Kam het bos een kind dat we zoeken

Zo weinig wisten wij mannen

Dat ons einde daar zou worden gevonden

Ik hield mijn adem in toen we het meisje overkwamen

Of moet ik zeggen wat er nog over was?

Vader schreeuwt ongecontroleerd

Hij is zijn verstand kwijt

Eenendertig begrafenissen met gesloten kisten, slachtoffers van puur ongeloof

Eenendertig naar de slachtbank gestuurd om te worden

zonder uitstel

Onder het zicht gesleept

In de nevel kronkelen

Als zittende eenden zijn we in momenten om gespreid te worden

Waar is onze militie nu?

Onze dapperste mannen een — oplopende stapel

Om te denken dat we rogge hebben geroosterd

Deze nacht die ons einde voorspelt

"Boven de wet!"

We hebben nu verklaard

Gelukkig als we boven de grond blijven

Kam het bos een kind dat we zoeken

Zo weinig wisten wij mannen

Dat ons einde daar zou worden gevonden

Zes voet naar beneden