The Blackest Incarnation - The Black Dahlia Murder

I awaken — deep in the grasp of frozen pines

Not a shred of clothing, yet I feel no cold

The woods envelope my soul

Perception multiplies

My senses heighten to extremes

My heart beat ever increasing

The only sound aside from the wailing of the wind through the trees

I know no fear

Boundaries of mortal human flesh have abandoned me as I am renewed

I dreamt of such a mutation for countless winter nights

My essence became that of a beast

I gracefully cut through the forest

Shedding my former husk

Unfettered by the hindrances of past

My purpose manifests, I am void of delusion

I am born into this wolven form in seek of human flesh

Lead by vampiric hunger

I will to feast upon the bones of the meek

The marrow of my enemies

Lusting to be bathed in the blood of a child

To quench my maw with shreds of virgin flesh

To tear apart he who I once was

To rid the world of his feeble lies

For days I travel north, leaving a trail of hollowed bodies in my frigid wake

Finding my way back home to stalk amongst the feeble mortals

In the clothing of a sheep

Envenomed, I am the blackest incarnation

The end of their disease

On my arrival, vengeance swings a heavy hand

Crushing the will of god

For countless winter nights I have dreamt of such a day

I’d watch the humans crawl 'neath a swirling den of pain

The plight of all creation

The fall of their existence

Extinction, the will of humanity

Forsaken by my hand

Oh weep, the angels shall be destroyed

As claws remove their wings

Jaws sodden in the purest blood

In the purest fucking blood I bathe!

This blackened hand shall reap

Shall reap insurmountable

Undying, cleaving the sickly hearts of mortals true

Earth falls as heaven shall

Crumbing as god has taken knee and felt his creation’s pain

The humans' fucking pain

Our lord has birthed the perfect evil unto this fragile earth

The sands of time now weigh against you

Pounding your weathered backs

Impending dread is cast upon you to swallow whole your faith

The boundaries of your mortality are the only remorse you’ll be shown

I arrive unwritten to blacken the work of your lord

Your god so feeble, allowed for this end to be born

Your god so feeble, trampled 'neath my wrath

To die crushed beneath my fist

To fall as heaven shall

My purpose manifests, I am void of delusion

I am born into this wolven form in seek of human fucking flesh

Ik word wakker - diep in de greep van bevroren dennen

Geen greintje kleding, maar toch heb ik het niet koud

Het bos omhult mijn ziel

Perceptie vermenigvuldigt zich

Mijn zintuigen gaan tot het uiterste

Mijn hartslag gaat steeds sneller

Het enige geluid afgezien van het gejammer van de wind door de bomen

Ik ken geen angst

Grenzen van sterfelijk menselijk vlees hebben me verlaten omdat ik vernieuwd ben

Ik droomde van zo'n mutatie voor talloze winternachten

Mijn wezen werd dat van een beest

Ik sneed sierlijk door het bos

Mijn voormalige schil afwerpen

Ongehinderd door de hindernissen van het verleden

Mijn doel manifesteert zich, ik ben vrij van waanvoorstellingen

Ik ben geboren in deze wolvenvorm op zoek naar menselijk vlees

Geleid door vampirische honger

Ik zal me tegoed doen aan de botten van de zachtmoedigen

Het merg van mijn vijanden

Verlangen om te worden gebaad in het bloed van een kind

Om mijn muil te blussen met flarden maagdelijk vlees

Om hem uit elkaar te halen die ik ooit was

Om de wereld te ontdoen van zijn zwakke leugens

Dagenlang reis ik naar het noorden, een spoor van uitgeholde lichamen achterlatend in mijn ijskoude kielzog

Mijn weg terug naar huis vinden om tussen de zwakke stervelingen te wandelen

In de kleding van een schaap

Envenomed, ik ben de zwartste incarnatie

Het einde van hun ziekte

Bij mijn aankomst zwaait wraak een zware hand

De wil van god verpletteren

Al ontelbare winternachten heb ik van zo'n dag gedroomd

Ik zou de mensen zien kruipen 'onder een wervelend hol van pijn'

Het lot van de hele schepping

De ondergang van hun bestaan

Uitsterven, de wil van de mensheid

Door mijn hand verlaten

Oh huil, de engelen zullen worden vernietigd!

Als klauwen hun vleugels verwijderen

Kaken doordrenkt met het zuiverste bloed

In het zuiverste bloed baad ik!

Deze zwartgeblakerde hand zal oogsten

Zal onoverkomelijk oogsten

Onsterfelijk, de ziekelijke harten van stervelingen waarmakend

De aarde valt zoals de hemel zal doen

Kruimelend terwijl god op de knieën is gegaan en de pijn van zijn schepping heeft gevoeld

De verdomde pijn van de mensen

Onze heer heeft het volmaakte kwaad op deze fragiele aarde gebaard

Het zand van de tijd weegt nu tegen je

Op je verweerde rug bonzen

Een dreigende angst wordt op je geworpen om je hele geloof op te slokken

De grenzen van je sterfelijkheid zijn de enige spijt die je zult krijgen

Ik kom ongeschreven aan om het werk van uw heer zwart te maken

Je god zo zwak, liet dit einde geboren worden

Uw god zo zwak, vertrapt 'onder mijn toorn'

Om verpletterd onder mijn vuist te sterven

Om te vallen zoals de hemel zal

Mijn doel manifesteert zich, ik ben vrij van waanvoorstellingen

Ik ben geboren in deze wolvenvorm op zoek naar verdomd menselijk vlees