Malenchantments of the Necrosphere - The Black Dahlia Murder

Ancient human obelisk awakens from centuries of dust

Imprisoned in obsidian

A horrid golemesque abomination

The man of stone

Black soul within the ebon bone

Carved by the mad gods

Born from the mountains hull

Scrolls of blackened magick

Unearth this hateful will anthropomorphous

Propelling forward slow and sluggish

But rumbling to life

Beyond those whiteless eyes

A blinded rage of hatred, torment, and frustration

Eons of suffering

Eternal is the conflagration to crumble every feeble being

Found destruction his means of expressing

Juggernaut of endless enmity

Leaned hands equipped for throttling

The heartless devils who’ve bound him here

With malenchanments of the necrosphere

The end is near

His poisoned heart is pumping somewhere deep inside

From weakness armored for

When the skulls of man his flesh collides

Soldier of solitude

Of elemental pain

Driven to insanity when stone his form

Became incarcerated in his skin

Emancipate him from his sin

He once stood just like me

A peasant full of apathy

Petrified his family tree

Shake free from the chains of bondage and arise

Kill

Storm the mortals land

Unraveling his plan

Fists of iron swinging

Erase this Earth

Enraged in rain filled footsteps lie the dead and broken

The crushed and splintered

Untimely their demise

Juggernaut of endless enmity

Leaned hands equipped for throttling the heartless devils

That have bound him here

With malenchanments of the necrosphere

Oude menselijke obelisk ontwaakt uit eeuwenlang stof

Gevangen in obsidiaan

Een afschuwelijke golemeske gruwel

De man van steen

Zwarte ziel in het ebbenhouten bot

Gesneden door de gekke goden

Geboren uit de bergen romp

Rollen van zwarte magie

Onthul deze hatelijke wil antropomorf

Langzaam en traag voortbewegen

Maar gerommel tot leven

Voorbij die witloze ogen

Een blinde woede van haat, kwelling en frustratie

Eeuwen van lijden

Eeuwig is de vuurzee om elk zwak wezen af ​​te brokkelen

Vond vernietiging zijn middel om zich uit te drukken

Juggernaut van eindeloze vijandschap

Leunende handen uitgerust voor throttling

De harteloze duivels die hem hier hebben vastgebonden

Met malenveranderingen van de necrosfeer

Het einde is nabij

Zijn vergiftigde hart pompt ergens diep van binnen

Van zwakte gepantserd voor

Wanneer de schedels van de mens zijn vlees botst

Soldaat van eenzaamheid

Van elementaire pijn

Gedreven tot waanzin toen hij zijn vorm stenigde

Opgesloten in zijn huid

Emancipeer hem van zijn zonde

Hij stond ooit net als ik

Een boer vol apathie

Zijn stamboom versteend

Schud je los van de ketenen van slavernij en sta op!

Doden

Bestorm het land van de stervelingen

Zijn plan ontrafelen

IJzeren vuisten zwaaien

Wis deze aarde

Woedend in met regen gevulde voetstappen liggen de doden en gebroken

Het verpletterde en versplinterde

Voortijdig hun overlijden

Juggernaut van eindeloze vijandschap

Leunende handen uitgerust om de harteloze duivels te smoren

Die hem hier hebben gebonden

Met malenveranderingen van de necrosfeer