Into the Everblack - The Black Dahlia Murder

One thousand hands pull you down into dark waters

Victimized—

Time of life on earth, expired

Coldly served the vengeance, damning

Murder in the first degree

Fodder for the oaken box, so lined with velvet tapestry

Descent— imminent

Bladder and bowels into pants, spent

The glow is waning in your eyes

What’s coming next is no surprise

Death phlegm rattles—

Terrible, the choking swansong

Rapid decline—

When old age brings burdens, cumbersome

Cruelly dealt the sickness, growing

Malignancies triumphantly

Destroyed you from the inside out

Begging for death, insistently

Into the Everblack

From where there’s no coming back

Six feet below the earth

Rotting food for the fetid worms

Into the harrowed grave

Your mortal soul cannot be saved

Into the nether realm

Dead as slate and cold as hell

Funereality—

(Headstones towering above…)

S’far as the eye can see

Condemned to hell, so morbidly

My friend, you’ll never see

(Lost forever, in between…)

In revenance, you’ve been deceived

What you have prayed for shall not be

Your hollow cries, he has denied

(Your weak religion dies…)

With thee a feeble cross—

Insignia of fabled gods

You’ll haunt a landscape draped in grey

(Deceased and meant to be…)

To push the daisies up, eternally

Your name is here in stone

Into the Everblack

From where there’s no coming back

Six feet below the earth

Rotting food for the fetid worms

Into the harrowed grave

Your mortal soul cannot be saved

Into the nether realm

Dead as slate and cold as hell

Duizend handen trekken je naar beneden in donkere wateren

slachtoffer—

Tijd van leven op aarde, verlopen

Koud diende de wraak, verdomd

Moord in de eerste graad

Voeder voor de eiken kist, dus bekleed met fluwelen tapijt

Afdaling — op handen

Blaas en darmen in broek, verbruikt

De gloed neemt af in je ogen

Wat er daarna komt, is geen verrassing

Doodsslijm rammelt—

Vreselijk, de verstikkende zwanenzang

Snelle achteruitgang—

Wanneer ouderdom lasten met zich meebrengt, lastig

Wreed behandeld de ziekte, groeiende

Maligniteiten triomfantelijk

Heeft je van binnenuit vernietigd

Aandringend om de dood smeken

Into the Everblack

Van waar je niet meer terug kunt komen

Zes voet onder de aarde

Rottend voedsel voor de stinkende wormen

In het verscheurde graf

Je sterfelijke ziel kan niet worden gered

In de onderwereld

Dood als leisteen en koud als de hel

begrafenis—

(Grafstenen torenhoog boven...)

Zo ver het oog reikt

Veroordeeld tot de hel, zo morbide

Mijn vriend, je zult het nooit zien

(Voor altijd verloren, tussendoor...)

Ter compensatie, je bent bedrogen

Waar je voor gebeden hebt zal niet zijn

Je holle kreten, hij heeft ontkend

(Je zwakke religie sterft...)

Met u een zwak kruis-

Insignes van legendarische goden

Je spookt door een landschap gedrapeerd in grijs

(Overleden en bedoeld te zijn...)

Om de madeliefjes voor altijd omhoog te duwen

Je naam is hier in steen

Into the Everblack

Van waar je niet meer terug kunt komen

Zes voet onder de aarde

Rottend voedsel voor de stinkende wormen

In het verscheurde graf

Je sterfelijke ziel kan niet worden gered

In de onderwereld

Dood als leisteen en koud als de hel