I'm Charming - The Black Dahlia Murder

Yeah, I’m running off the rails

I’ve finally gone crazy

And the ground is spinning faster than my teeth could ever grind

I know it’s a shame when success does complain

But I don’t remember my name

In the absolute wrong, I have made this place to lay my head

A reoccurring nightmare

I never trust, I never rest

I’ve become another victim of this self-serving device

My cock does all the talking, my mouth now just for lie

I’m winding down to nothing

It’s suddenly so clear

I’m winding down to nothing

A human smoke that fills the air

What can you believe?

That is the question

I have you on a string

Something yet up my sleeve

Bury me deep, as I have an unborn child

In a world yet cold enough to host this seed of endless ugliness

In a sea of corruption, a wake of lie so wildly, I have stirred

I’m winding down to nothing

It’s suddenly so clear

I’m winding down to nothing

A human smoke that fills the air

What can you believe?

That is the question

I have you on a string

Something yet up my sleeve

My love is but a lie

Always reaping what I have sown

I’m taking you down with me

To degrees you’ll never know

Ja, ik loop van de rails

Ik ben eindelijk gek geworden

En de grond draait sneller dan mijn tanden ooit zouden kunnen malen

Ik weet dat het jammer is als succes klaagt

Maar ik weet mijn naam niet meer

In de absolute fout, ik heb deze plek gemaakt om mijn hoofd neer te leggen

Een terugkerende nachtmerrie

Ik vertrouw nooit, ik rust nooit

Ik ben opnieuw het slachtoffer geworden van dit zelfbedieningsapparaat

Mijn lul doet al het praten, mijn mond nu alleen maar om te liegen

Ik eindig tot niets

Het is ineens zo duidelijk

Ik eindig tot niets

Een menselijke rook die de lucht vult

Wat kun je geloven?

Dat is de vraag

Ik heb je aan een touwtje

Nog iets in mijn mouw

Begraaf me diep, want ik heb een ongeboren kind

In een wereld die toch koud genoeg is om dit zaadje van eindeloze lelijkheid te hosten

In een zee van corruptie, een kielzog van leugens zo wild, heb ik geroerd

Ik eindig tot niets

Het is ineens zo duidelijk

Ik eindig tot niets

Een menselijke rook die de lucht vult

Wat kun je geloven?

Dat is de vraag

Ik heb je aan een touwtje

Nog iets in mijn mouw

Mijn liefde is maar een leugen

Altijd oogsten wat ik heb gezaaid

Ik neem je mee naar beneden

In graden weet je het nooit