Funeral Thirst - The Black Dahlia Murder

The brightest full moon light entrances me It calls me forth

Yet I have not the strength to move

In stasis, I rot away and dream

Dream of forgotten years

Dream of the touch of another’s hand

I am to be a meal of starved worms

My nerves are twisting for the light of my salvation

I rest beneath where I remain as cold as clay

Eternal pain is swelling in my joints

Somewhere within me a flame is slowly born

Inside this shell of bloated flesh grows life anew

Infernal, the moon distorts my mind

My veins jolt back to life, pushing the fluids of the damned

I seek to bathe my fetid flesh in crimson spray

My body writhes without consent of conscience

I lift the lid the pounds of dirt shall not subdue

I shall walk the earth once more

From beyond the strings are pulled

I know not what has made me this way

The animation of my rigid corpse

I shall abandon my coffin of premature fate

All the words of the preacher

All the tears of my family in vain

I shall again walk amongst them

My penance with blood be repaid!

Repaid!

Dead hand grasps for the still night air

I am now free to maim!

There cannot be a god for he would not forgive this

Despicable inhuman monster;

rotten, twisted and deformed

I am now a tool of my unholy instinct

Entrails strewn at my bidding

A mockery of all I was

I seek to bathe my fetid flesh in crimson spray

My body writhes without consent of conscience

I lift the lid the pounds of dirt shall not subdue

I shall walk the earth once more

From beyond the strings are pulled

I know not what has made this way

The animation of my rigid corpse

I shall abandon my coffin of premature fate

All the words of the preacher

All the tears of my family in vain

I shall again walk amongst them

My penance with blood be repaid!

Repaid!

Het helderste volle maanlicht fascineert me Het roept me naar voren

Toch heb ik niet de kracht om te bewegen

In stase rot ik weg en droom

Droom van vergeten jaren

Droom van de aanraking van de hand van een ander

Ik moet een maaltijd zijn van uitgehongerde wormen

Mijn zenuwen draaien om het licht van mijn redding

Ik rust onder waar ik zo koud als klei blijf

Eeuwige pijn zwelt op in mijn gewrichten

Ergens in mij wordt langzaam een ​​vlam geboren

In deze schaal van opgeblazen vlees groeit het leven opnieuw

Helse, de maan vervormt mijn geest

Mijn aderen komen weer tot leven en duwen de vloeistoffen van de verdoemden

Ik probeer mijn stinkende vlees te baden in karmozijnrode spray

Mijn lichaam kronkelt zonder toestemming van mijn geweten

Ik til het deksel op, de kilo's vuil zullen niet bedwingen

Ik zal nog een keer over de aarde lopen

Van buiten worden de touwtjes getrokken

Ik weet niet wat me zo heeft gemaakt

De animatie van mijn stijve lijk

Ik zal mijn kist van het voortijdige lot verlaten

Alle woorden van de prediker

Alle tranen van mijn familie tevergeefs

Ik zal er weer tussen lopen

Mijn boete met bloed wordt terugbetaald!

Terugbetaald!

Dode handgrepen voor de stille nachtlucht

Ik ben nu vrij om te verminken!

Er kan geen god zijn, want hij zou dit niet vergeven

Verachtelijk onmenselijk monster;

verrot, verdraaid en vervormd

Ik ben nu een hulpmiddel van mijn onheilige instinct

Ingewanden bezaaid met mijn bieden

Een aanfluiting van alles wat ik was

Ik probeer mijn stinkende vlees te baden in karmozijnrode spray

Mijn lichaam kronkelt zonder toestemming van mijn geweten

Ik til het deksel op, de kilo's vuil zullen niet bedwingen

Ik zal nog een keer over de aarde lopen

Van buiten worden de touwtjes getrokken

Ik weet niet wat deze manier heeft gemaakt

De animatie van mijn stijve lijk

Ik zal mijn kist van het voortijdige lot verlaten

Alle woorden van de prediker

Alle tranen van mijn familie tevergeefs

Ik zal er weer tussen lopen

Mijn boete met bloed wordt terugbetaald!

Terugbetaald!