Denounced, Disgraced - The Black Dahlia Murder

Traitor!

How you’ve betrayed our blood

Broken the bond that had set us apart

From this world so unforgiving

Can it be true that I once walked through fires with you

Forced to cut you down just another enemy

The road long fought to victory

Cancerous poisoning anchored by this weakest link

Turn your lying face in utter shame

Denounced, disgraced

We bury you now still while you breathe

Dead as the void that you’ve left here in me Deeper and deeper spent memories

Cremating all that would bear your disease

An end is what you wanted, the end is what you’ll receive

Onward into battle forever we soldier unflinchingly undying and free

Forced to cut you down just another enemy stripped of immortality

Cancerous poisoning how the smallest violin does sing

As the obituarist cries out your cursed name

Now as the towers fall crumbling at our feet

Lay down your sword you must answer to me Leper, banished to be We punish your treason unmercifully

Liar, ears deaf to your pleas

There’ll be no remorse — no sympathy.

Bleed!

That very blade which lead you to battle in defense of our name

Shall cut a red ring 'round your throat

To little too late the flood waters break

While you’ve dared to call down the most savage of storms

Violent reprisal written in blood

To so cruelly be made an example of To so cruelly be made an example of This is war revenge has been sworn

Ha!

As the towers fall crumbling at your feet

Lay down your sword you must answer to me Now!

Impaled pariah disown your majesty

Your grave been not welcome here amidst the halls of elite

Verrader!

Hoe je ons bloed hebt verraden

Verbrak de band die ons had onderscheiden

Van deze wereld zo meedogenloos

Kan het waar zijn dat ik ooit met jou door vuren liep?

Gedwongen om je neer te halen, gewoon weer een vijand

De weg die lang naar de overwinning is gevochten

Kankervergiftiging verankerd door deze zwakste schakel

Keer je liegende gezicht in totale schaamte toe

Aan de kaak gesteld, in ongenade gesteld

We begraven je nu stil terwijl je ademt

Dood als de leegte die je hier in mij hebt achtergelaten Diepere en diepere herinneringen

Alles cremeren dat jouw ziekte zou dragen

Een einde is wat je wilde, het einde is wat je ontvangt

Voor altijd in de strijd, we strijden onwankelbaar onsterfelijk en vrij

Gedwongen om je neer te halen, gewoon weer een vijand die is ontdaan van onsterfelijkheid

Kankervergiftiging hoe de kleinste viool zingt

Terwijl de rouwadvertentie uw vervloekte naam roept

Nu de torens aan onze voeten afbrokkelen

Leg je zwaard neer, je moet me verantwoorden Melaatse, verbannen om te zijn We straffen je verraad genadeloos

Leugenaar, oren doof voor uw smeekbeden

Er zal geen spijt zijn - geen sympathie.

bloeden!

Datzelfde mes dat je ertoe bracht om te strijden ter verdediging van onze naam

Zal een rode ring om je keel snijden

Tot iets te laat breekt het vloedwater

Terwijl je het aandurfde om de meest woeste stormen neer te halen

Gewelddadige vergelding in bloed geschreven

Om zo wreed tot een voorbeeld te worden gemaakt Om zo wreed tot een voorbeeld te worden gemaakt Dit is oorlog wraak is gezworen

Ha!

Terwijl de torens aan je voeten afbrokkelen

Leg je zwaard neer, je moet me nu antwoorden!

Doorboorde paria verloochent uwe majesteit

Je graf was hier niet welkom te midden van de zalen van de elite