Старая история - Стас Пьеха

Я искал свою любовь у далеких берегов, ее терял.

По забытым адресам, незнакомым голосам найти мечтал.

Ангел мне споет о том, что все пройдет,

Солнце сядет, а потом опять взойдет.

Старая история, как монотонная мелодия, звучит во мне.

Грусть моя бездонная, любовь бездомная бродягой ходит по земле.

Но не отрекусь я от нее, - навсегда во мне!

Никогда не напишу "До востребования", прости меня.

И не говори: "Прощай", - лучше – "До свидания".

Я жду тебя.

Тебя!

Ангел мне споет о том, что все пройдет,

Солнце сядет, а потом опять взойдет.

Старая история, как монотонная мелодия, звучит во мне.

Грусть моя бездонная, любовь бездомная бродягой ходит по земле.

Но не отрекусь я от нее, - навсегда во мне!

Ангел мне споет о том, что все пройдет,

Солнце сядет, а потом опять взойдет.

Старая история, как монотонная мелодия, звучит во мне.

Грусть моя бездонная, любовь бездомная бродягой ходит по земле.

Старая история, как монотонная мелодия, звучит во мне.

Грусть моя бездонная, любовь бездомная бродягой ходит по земле.

Но не отрекусь я от нее, - навсегда во мне!

Ik was op zoek naar mijn liefde op verre kusten, ik verloor het.

Ik droomde van het vinden van door vergeten adressen, onbekende stemmen.

Een engel zal voor mij zingen dat alles voorbij zal gaan,

De zon gaat onder en komt dan weer op.

Het oude verhaal weerklinkt als een monotone melodie in mij.

Mijn bodemloze verdriet, dakloze liefde loopt als een zwerver over de aarde.

Maar ik zal er niet afstand van doen, - voor altijd in mij!

Schrijf nooit "Vraag", vergeef me.

En zeg geen vaarwel - beter - vaarwel.

Ik wacht op je.

Jij!

Een engel zal voor mij zingen dat alles voorbij zal gaan,

De zon gaat onder en komt dan weer op.

Het oude verhaal weerklinkt als een monotone melodie in mij.

Mijn bodemloze verdriet, dakloze liefde loopt als een zwerver over de aarde.

Maar ik zal er niet afstand van doen, - voor altijd in mij!

Een engel zal voor mij zingen dat alles voorbij zal gaan,

De zon gaat onder en komt dan weer op.

Het oude verhaal weerklinkt als een monotone melodie in mij.

Mijn bodemloze verdriet, dakloze liefde loopt als een zwerver over de aarde.

Het oude verhaal weerklinkt als een monotone melodie in mij.

Mijn bodemloze verdriet, dakloze liefde loopt als een zwerver over de aarde.

Maar ik zal er niet afstand van doen, - voor altijd in mij!