Sinistre à Sinistarr - SINISTRE, Edson Nessee

Que j’t’ai croisé sur l’itinéraire d’un bandit

Tu m’ressemblais tant que j’ai pris l’temps

D’espérer une suite favorable à mes questions

A mes rêves, à mes causes

Dans mes crises, dans mes doutes, j’ai consulté ta prose

Depuis que tu vis en moi

On m’regarde, on te voit, tu résonnes dans ma voix

Venu d’Afrique en pleine adolescence (perdu)

Perdu entre les valeurs du bled et celles de la France

J’t’ai découvert à Meaux, à Saint-Denis

On m’a donné ton nom quand tu m’a donné tes mots

Les mots d’la souffrance et d’la peine

Les mots des étrangers et des souvenirs qui reviennent

Ce soir il fait si froid dehors

Ma peau me fait si mal mais la tienne me rend fort

Fort des galères qu’on a connues

De la gare du Nord, au Châtelet, t’en souviens-tu

Fort des après-midis du Diamant Noir

Des embrouilles qu’on a eues et des bières qu’on a bues

Le temps est si vite passé

J’ai eu le temps d’faire des gosses, j’ai pris l’temps d’les embrasser

Mais si j’n’ai plus eu l’temps pour la fac

J’t’ai suivi dans la rue pour te ramener dans les bacs

Plus de dix ans qu’on vit ensemble

J’ai peur de te perdre à chaque rime, à chaque phrase

Sur chaque album qu’on sort ensemble

Peur de décevoir ceux qui t'écoutent car ils me ressemblent

Etrange comment les temps changent

Etrange comment les gens changent

J’me fais vieux sur un temps pluvieux

J’me demande c’que tu deviendras, vieux

Les temps changent, mais au fond

Rien n’est bien différent

L’histoire se répète tout au long de mon parcours

De Sinistre à Sinistarr

Les temps changent, mais au fond

J’avance doucement

J’ai refoulé mes peurs, j’ai évité tous les détours

On m’regarde, on te voit, tu résonnes dans ma voix

Sinistarr, j’ai bien reçu ta lettre

J’comprends tes maux, tes angoisses et tes plaintes

J’ressens souvent les mêmes choses

Une chose est sûre, c’est que l’homme propose et seul Dieu dispose

J’t’ai suivi dans Bana Kin

Avec tes compatriotes kinois et ton amour de Kinshasa

C’est vrai que les temps changent

Ceux qui t'écoutent ont pris de l'âge, mec

Mais te limite pas à ça

Regarde le chemin parcouru

L’héritage du hip-hop et c’qu’on en fait quand on oublie la rue

On vient de loin ti mal

Ne change pas d’cap, non ne change pas l’rap

Evolue avec mon expérience

Traverse le temps et les tendances, traverse le blues de la France

Regarde le monde comme un Africain

Si l’art n’a pas d’patrie, toi t’en as une, frangin

J’ai fait mon temps, j’aurais pu louper l’coche

J’avais juste une autre approche, donc faut qu’tu t’accroches

Tes gosses n’auront pas honte

En t'écoutant plus tard, tes gosses n’auront pas d’compte

À rendre à qui qu’ce soit

La vérité c’est comme les chiottes un jour ou l’autre on s’y assoit

Un jour on y arrivera, cement-dou, cement-dou

(un jour on y arrivera, cement-dou, cement-dou)

Le temps passe vite, mais pour nous les jours sont si longs

On sillonne les rues, nos pas résonnent dans l’silence

Nos murs s’effritent sans lâcher de Mayday

As-tu l’idée du bruit que feront ces murs quand ils vont céder

Tant qu’y aura des choses à dire

Y aura toujours une oreille attentive

Une alternative à ta révo'

Dat ik je ontmoette op de route van een bandiet

Je leek zo veel op mij dat ik de tijd nam

Hopen op een gunstig antwoord op mijn vragen

Naar mijn dromen, naar mijn doelen

In mijn crises, in mijn twijfels, heb ik uw proza ​​geraadpleegd

Omdat je in mij leeft

We kijken naar me, we zien jou, je resoneert in mijn stem

Kwam uit Afrika in volle adolescentie (verloren)

Verloren tussen de waarden van Bled en die van Frankrijk

Ik ontdekte je in Meaux, in Saint-Denis

Ik kreeg je naam toen je me je woorden gaf

De woorden van lijden en pijn

Woorden van vreemden en terugkerende herinneringen

Het is zo koud buiten vanavond

Mijn huid doet zo'n pijn, maar die van jou maakt me sterk

Fort van de galeien die we hebben gekend

Van Gare du Nord tot Châtelet, weet je nog

Sterke middagen van de Black Diamond

De gevechten die we hadden en de bieren die we dronken

De tijd is zo snel gegaan

Ik had tijd om kinderen te maken, ik nam de tijd om ze te kussen

Maar als ik geen tijd heb gehad voor de universiteit

Ik volgde je op straat om je terug te brengen naar de vuilnisbakken

Meer dan tien jaar dat we samenwonen

Ik ben bang je kwijt te raken bij elk rijm, bij elke zin

Op elk album dat we samen uitbrengen

Angst om degenen die naar je luisteren teleur te stellen omdat ze op mij lijken

Vreemd hoe tijden veranderen

Vreemd hoe mensen veranderen

Ik word oud van regenachtig weer

Ik vraag me af wat er van je zal worden, man

Tijden veranderen, maar diep van binnen

Niets is veel anders

De geschiedenis herhaalt zich tijdens mijn reis

Van Sinister tot Sinistarr

Tijden veranderen, maar diep van binnen

Ik beweeg langzaam

Ik onderdrukte mijn angsten, ik vermeed alle omwegen

We kijken naar me, we zien jou, je resoneert in mijn stem

Sinistarr, ik heb je brief ontvangen

Ik begrijp je kwaaltjes, je angsten en je klachten

Ik voel vaak dezelfde dingen

Eén ding is zeker, de mens wikt en alleen God beschikt.

Ik volgde je in Bana Kin

Met je medemensen in Kinshasa en je liefde voor Kinshasa

Het klopt dat de tijden veranderen

Degenen die naar je luisteren zijn ouder geworden, man

Maar stop daar niet

Kijk hoe ver je bent gekomen

De erfenis van hiphop en wat we ermee doen als we de straat vergeten

We komen van ver ti slecht

Verander niet van koers, nee verander de rap niet

Evolueert met mijn ervaring

Doorkruist tijd en trends, doorkruist de blues van Frankrijk

Kijk naar de wereld als een Afrikaan

Als kunst geen land heeft, heb jij er een, broeder

Ik heb mijn tijd gedaan, ik had het doel kunnen missen

Ik had net een andere benadering, dus je moet volhouden

Je kinderen zullen zich niet schamen

Door later naar je te luisteren, hebben je kinderen geen account

Om aan iedereen te geven

De waarheid is als het toilet waar we op een of andere dag in zitten

Op een dag komen we daar, cement-dou, cement-dou

(op een dag komen we daar, cement-dou, cement-dou)

De tijd vliegt, maar voor ons zijn de dagen zo lang

We dwalen door de straten, onze stappen echoën in de stilte

Onze muren brokkelen af ​​zonder Mayday los te laten

Heb je enig idee welk geluid deze muren zullen maken als ze wijken?

Zolang er maar dingen te zeggen zijn

Er zal altijd een luisterend oor zijn

Een alternatief voor je droom