Где-то - Сергей Пенкин

Профиль на окне в синей тишине

Вновь рисует грусть

В линиях дождя каплями скользя

Просто наизусть.

В свете фонарей, в кружевах теней

Глаз твоих абрис

Звон ты мой больной, поцелуй ночной

Твоих губ каприз.

Где-то кто-то рядом только мы Не вместе, кто подскажет может

Сильный ветер с белым снегом

Вновь тебя найдёт на краю земли.

Просто как всегда, свет уносит ночь

Карусель теней

Танец белых вьюг разлучает нас

С каждым днём сильней.

Не могу простить, не могу вернуть

Голосом немым

Одинокий пёс воет за окном

И я вместе с ним.

Profiel op het raam in blauwe stilte

Tekent weer verdriet

In de lijnen van regen glijdend met druppels

Gewoon uit het hoofd.

In het licht van lantaarns, in kanten schaduwen

Je oogomtrek

Bellen, je bent mijn zieke nachtkus

Je lippen zijn een bevlieging.

Ergens is iemand in de buurt, alleen wij zijn Niet samen, wie zal het zeggen

Sterke wind met witte sneeuw

Zal je weer vinden aan het einde van de aarde.

Net als altijd neemt het licht de nacht weg

schaduw carrousel

De dans van witte sneeuwstormen scheidt ons

Elke dag sterker.

Ik kan niet vergeven, ik kan niet terugkeren

Met gedempte stem

Eenzame hond huilt buiten het raam

En ik ben bij hem.