На осколках веры - Сергей Маврин

Словно пробужденье

Только лишь на миг,

Голос Провиденья

В мой сорвался крик.

Я устал от мыслей,

От ненужных слов,

От друзей коварных,

Преданных врагов…

От последних — горе,

А от первых — боль.

Легче жить незрячим,

Проще быть глухим,

Крепко засыпая

На руках судьбы.

На осколках веры

Лишь монетный звон,

Стражи-лицемеры

Охраняют сон.

Боль тому, кто слышит,

Горе тем, кто спит.

Голос тьмы, зов небес,

Кто из вас меня тревожит?

Ненависть мою и любовь мою?

Ангел ты или бес,

Мне узнать на смертном ложе.

Встречу боль свою, встречу и уйду…

Голос Провиденья

В мой сорвался крик

Боль рвет душу в клочья

В этот странный миг.

Голос Мирозданья

Превратился в стон,

Вместо пробужденья

Погружая в сон.

Боль — тому, кто слышит,

Горе — тем, кто спит…

Als een ontwaken

Gewoon voor een moment

Stem van de Voorzienigheid

Een kreet brak in de mijne.

Ik ben moe van het denken

Van onnodige woorden

Van verraderlijke vrienden,

Trouwe vijanden...

Van de laatste - verdriet,

En vanaf de eerste - pijn.

Het is makkelijker om blind te leven

Het is makkelijker om doof te zijn

goed in slaap vallen

In de handen van het lot.

Op de scherven van het geloof

Gewoon een muntklokje

Hypocriete bewakers

Bescherm de slaap.

Pijn voor degene die hoort

Wee degenen die slapen.

De stem van de duisternis, de roep van de hemel,

Wie van jullie baart mij zorgen?

Mijn haat en mijn liefde?

Ben je een engel of een demon?

Daar kom ik op mijn sterfbed achter.

Ik zal mijn pijn ontmoeten, ontmoeten en vertrekken ...

Stem van de Voorzienigheid

Een kreet brak in mijn

Pijn scheurt de ziel aan flarden

Op dit vreemde moment.

Stem van het Universum

Veranderd in een kreun

In plaats van wakker te worden

Ondergedompeld in slaap.

Pijn is voor degene die hoort

Wee degenen die slapen...