Дальше горизонт - Сергей Маврин

В глазах горят осколки сна,

И тает снегом пыль у ног.

Перед зарёй ночь так темна,

Что звёзды меркнут между строк.

Не перечесть моих дорог

И перекрёстков за спиной,

Мне был отрадой яд тревог,

Мне был наградой путь домой.

И пусть всё дальше горизонт.

Мелькают дни и города.

Цена любых высот -

Пустые зеркала.

Моя вера как маяк,

Как путеводная звезда.

Не вечна боль открытых ран.

Я помню это наизусть.

Перед зарёй плотней туман,

Перед зарёй виднее суть.

В неуспокоенной душе

Нет места милости богов.

Для страха ты всегда - мишень,

И нет сильней него врагов.

И пусть всё дальше горизонт.

Мелькают дни и города.

Цена любых высот -

Пустые зеркала.

Моя вера как маяк,

Как путеводная звезда.

И стёкла неба всё темней

От пепла выжженных надежд.

И все труднее в этой мгле

Очередной пройти рубеж.

Хранитель судеб прячет боль

На дне почти бесцветных глаз,

Когда становится звездой

На небе больше вместо нас.

И где-то тоньше станет мрак.

Пусть будет так, да будет так.

Пусть в такт секундам бьётся пульс

Вдоль неисхоженных путей.

Я точно помню верный курс,

Я возвращаюсь на заре.

И пусть всё дальше горизонт.

Мелькают дни и города.

Цена любых высот -

Пустые зеркала.

Моя вера как маяк,

Как путеводная звезда.

Snippers van slaap branden in mijn ogen,

En sneeuw doet het stof aan je voeten smelten.

Voor zonsopgang is de nacht zo donker

Dat de sterren vervagen tussen de regels.

Tel mijn wegen niet

En kruispunten erachter

Ik was een vreugde voor het gif van angst,

De weg naar huis was mijn beloning.

En laat de horizon verder gaan.

Knipperende dagen en steden.

De prijs van elke hoogte -

Lege spiegels.

Mijn geloof is als een baken

Als een leidende ster.

De pijn van open wonden is niet eeuwig.

Ik herinner het me uit mijn hoofd.

Voor zonsopgang is de mist dikker,

Voor zonsopgang is de essentie beter zichtbaar.

In een rusteloze ziel

Er is geen plaats voor de genade van de goden.

Uit angst ben je altijd een doelwit

En er zijn geen vijanden sterker dan hij.

En laat de horizon verder gaan.

Knipperende dagen en steden.

De prijs van elke hoogte -

Lege spiegels.

Mijn geloof is als een baken

Als een leidende ster.

En het glas van de lucht wordt donkerder

Uit de as van verschroeide hoop.

En het wordt moeilijker in deze waas

Weer een mijlpaal om te passeren.

De bewaarder van het lot verbergt de pijn

Aan de onderkant van bijna kleurloze ogen,

Wanneer je een ster wordt

Er is meer in de lucht in plaats van ons.

En ergens zal de duisternis dunner worden.

Laat het zijn laat het zijn

Laat de hartslag kloppen op de maat van seconden

Langs onbetreden paden.

Ik herinner me precies de juiste koers

Ik kom terug bij zonsopgang.

En laat de horizon verder gaan.

Knipperende dagen en steden.

De prijs van elke hoogte -

Lege spiegels.

Mijn geloof is als een baken

Als een leidende ster.