La laideur - Safia Nolin

J’ai pris la poudre d’escampette

J’ai jamais dit où j’allais

J’ai pris goût à disparaître

Je sais même pas où j’m’en vais

Ça peut pas être pire qu’ici

Ici je meurs à petits cris

Ça peut pas être plus mauvais

J’irai là où il fait moins laid

Toute seule, je m’en vais toute seule

Sans peur, j’avance sans peur

Ailleurs, j’irai ailleurs

Mais j’ai menti parce qu’au fond j’ai peur

La poudre est toujours dans ma poche

Je sais pas qui je veux être

J’ai peur que quelqu’un me reproche

De pas avoir su quoi en faire

D’avoir gaspillé ma chance

De m'être noyée dans ce monde immense

D’avoir pris la solution

La plus proche de la déception

Toute seule, je m’en vais toute seule

Sans peur, j’avance sans peur

Ailleurs, j’irai ailleurs

Mais j’ai menti parce qu’au fond j’ai peur

Écoute pas c’que j’dis

Je sais pas j’suis qui

Je me suis crue forte comme le vent

La naïveté d’un enfant

Ik vertrok

Ik heb nooit gezegd waar ik heen ging

Ik vond het leuk om te verdwijnen

Ik weet niet eens waar ik heen ga

Het kan niet erger zijn dan hier

Hier sterf ik stilletjes

Het kan niet erger

Ik ga waar het minder lelijk is

Helemaal alleen, ik ga helemaal alleen

Zonder angst ga ik verder zonder angst

Elders ga ik ergens anders heen

Maar ik heb gelogen omdat ik diep van binnen bang ben

Het poeder zit altijd in mijn zak

Ik weet niet wie ik wil zijn

Ik ben bang dat iemand mij de schuld zal geven

Niet wetend wat ermee te doen

Voor het verspillen van mijn kans

Van mezelf verdrinken in deze enorme wereld

Om de oplossing te hebben genomen

Het dichtst bij teleurstelling

Helemaal alleen, ik ga helemaal alleen

Zonder angst ga ik verder zonder angst

Elders ga ik ergens anders heen

Maar ik heb gelogen omdat ik diep van binnen bang ben

Luister niet naar wat ik zeg

Ik weet niet wie ik ben

Ik dacht dat ik sterk was als de wind

De naïviteit van een kind